Een Snow Leopard Puppy genaamd Bheri werd enthousiast verwelkomd door Chester’s Zoo die het eerste evenement van dit type viert in bijna een eeuw geschiedenis. Het kleine meisje werd geboren uit Nubra en Yashin, twee exemplaren opgenomen in een Europees natuurbeschermingsprogramma. Nadat tien weken veilig in een hol zijn verstreken, lieten de eerste beelden hem zien terwijl hij de kunstmatige habitat voor haar verkent.
De keuze van de naam werd toevertrouwd aan bezoekers en gebruikers online, die duizenden voorstellen stuurden. Uiteindelijk ging de beslissing naar Bheri, zoals een rivier die de Himalaya kruist, alsof hij die bergen wil onthouden die de puppy nooit live zal zien.
Bekijk dit bericht op Instagram
De realiteit van gevangenschap achter enthousiasme
Op sociale media en kranten was er sprake van een opwindend evenement, dat in staat was om de aandacht van miljoenen mensen te trekken. Maar achter de zeer tedere beelden van Bheri is een minder romantische waarheid verborgen: de puppy zal altijd in een dierentuin leven, zonder te experimenteren met de vrijheid van de hoge pieken van Centraal -Azië.
Zijn lot is om een symbool te worden van het door de mens beheerde behoud, maar ook om een van de vele attracties te zijn die bezoekers dagelijks noemen. Zijn leven zal worden gemaakt van nieuwsgierige looks, gereconstrueerde camera’s en habitats, zeer ver van de landschappen waar de sneeuwluipaarden bewegen als eenzame roofdieren.
In de natuur staan de sneeuwluipaarden bekend als de “geesten van de bergen” vanwege hun vermogen om zich tussen de rotsen te camoufleren. Tegenwoordig blijven er nog ongeveer 4.000, bedreigd door stroperij, verlies van habitats en klimaatverandering. De geboorte van Bheri wordt daarom gepresenteerd als een succes van internationale wetenschap en samenwerking.
Bekijk dit bericht op Instagram
Die landschappen die hij nooit zal zien
Toch roept dezelfde geboorte vragen op: beschermen we de soort echt of wennen we het gewoon om het beperkt te zien tot beperkte ruimtes, omgezet in entertainment voor het publiek? Misschien zou het nuttiger zijn om de inspanningen te concentreren op programma’s die de luipaarden in hun natuurlijke omgeving beschermen, in plaats van puppy’s toe te juichen die ervan zullen groeien.
Het verhaal van Bheri plaatst ons voor een paradox: de vreugde van een nieuw leven is verweven met het besef dat dit leven altijd zal worden gekoppeld aan gevangenschap. Hij zal nooit de landschappen zien die zijn eigen naam oproept, hij zal niet achter de rotsen achtervolgen, hij zal niet vrij op de bergen rennen. Het zal groeien tussen muren en hekken, waardoor we eraan herinneren dat elke geboorte in gevangenschap samen een succes en een verzaking is.
Bekijk dit bericht op Instagram
Wil je ons nieuws niet verliezen?
U kunt ook geïnteresseerd zijn in:
