Zachte reuzen van de oceanen, de bultruggen (Megaptera novaeangliae) Ik kan het volbrengen lange migraties tussen polaire voedselgebieden en tropische broedgebieden. Maar een recente ontdekking heeft onze kennis radicaal veranderd: er werd een mannelijke bultrug gedocumenteerd het reisde ruim 13.000 kilometer tussen Colombia en Zanzibarwat een longitudinaal migratierecord aller tijden voor deze soort markeert.

Een recordreis

Deze persoon, voor de eerste keer gefotografeerd in 2013 in de Golf van Tribugá, aan de Pacifische kust van Colombiawerd opnieuw opgemerkt in 2017 in Bahia Solanoook in Colombia. De echte verrassing is gearriveerd in 2022, toen dezelfde walvis werd geïdentificeerd voor de kust van Zanzibarin de zuidwestelijke Indische Oceaan. De grootcirkelafstand, d.w.z. de minimale afstand tussen twee punten op een bolvormig oppervlak, tussen deze waarnemingen is 13.046 kilometerde langste ooit opgenomen tussen twee afspeelgebieden.

De ontdekking werd mogelijk gemaakt door Blijwalviseen platform dat maakt gebruik van kunstmatige intelligentie om bultruggen te identificeren aan de hand van foto’s van hun staartvinnen. Dankzij dit instrument konden de onderzoekers bevestigen dat het om hetzelfde exemplaar ging, waarbij ze unieke details in de inkepingen en markeringen van zijn staart herkenden.

Atypisch gedrag en evolutionaire strategieën

Bultruggen staan ​​bekend om hun loyaliteit aan hun broed- en voedselgebieden, maar dit geval vormt een buitengewone uitzondering. Waarom ondernam deze walvis zo’n lange en ongebruikelijke reis? Wetenschappers veronderstellen verschillende verklaringen, waaronder de zoektocht naar nieuwe paringsmogelijkhedende concurrentie om grondstoffen en vooral, ik klimaatveranderingen, die de beschikbaarheid van voedsel in traditionele voedselgebieden veranderen en in gevaar brengen.

Het kan een mannetje zijn dat wanhopig op zoek is naar een partner, of een individu dat nieuwe habitats verkent als reactie op de druk van het milieu”, legde hij uit aan de BBC. Ekaterina Kalasjnikovamede-auteur van de studie en mariene bioloog bij Tanzania walvisachtigenprogramma.

Deze verschuivingen zouden een evolutionaire strategie kunnen vertegenwoordigen om zich aan te passen aan een snel veranderende wereld. De klimaatverandering beïnvloedt in feite de verspreiding van krill, kleine schaaldieren die lijken op garnalen, een van de belangrijkste voedselbronnen van bultruggen, waardoor de dieren gedwongen worden hun trekroutes aan te passen om hun energiebalans te optimaliseren.

De rol van burgerwetenschap

Een sleutelelement van deze ontdekking was de bijdrage van burgerwetenschap. De foto’s die het mogelijk maakten om het pad van de bultrug te volgen zijn door onderzoekers en enthousiastelingen van over de hele wereld naar Happywhale geüpload. Dit laat zien hoe samenwerking tussen wetenschappers en burgers tot revolutionaire ontdekkingen kan leiden.

“Happywhale is een ongelooflijk waardevol hulpmiddel dat samenwerking op mondiale schaal mogelijk heeft gemaakt”, legt hij uit Christie McMillanmarien bioloog bij de Visserij en oceanen Canada Onderzoeksprogramma voor walvisachtigen. “Zonder publieke participatie zou het volgen van verschuivingen van deze omvang onmogelijk zijn geweest.”

Een onzekere toekomst voor bultruggen

Deze epische reis biedt een glimp van de buitengewone capaciteiten van bultruggen, maar roept ook vragen op over hun toekomst. De toenemende druk van menselijke activiteiten, gecombineerd met de gevolgen van klimaatverandering, zouden hun migratiegedrag verder kunnen beïnvloeden.

“We moeten de inspanningen op het gebied van onderzoek en natuurbehoud opvoeren om deze bewegingen beter te begrijpen en te beschermen”, benadrukte Kalashnikova. Gegevensverzameling op lange termijn, gecombineerd met innovatieve tools zoals Happywhale, zal van cruciaal belang zijn om bultruggen te monitoren en hun overleving te garanderen.