Onoplettende watersporters, toenemende boten, steeds meer hete water. De oceaan En de andere grote waterbekkens van de wereld – en in het bijzonder de Middellandse Zee – zijn nog nooit zo onder druk geweest. En om het te betalen is ook een van de meest waardevolle en kwetsbare ecosystemen van onze zee: de Posidonia.
Elke 8 juni de World Oceans Day Het herinnert ons eraan hoe dringend het is om de zeeën, bewaarders van biodiversiteit en onvervangbare bondgenoten te beschermen tegen de klimatologische crisis. Maar de 2025 -editie heeft een extra urgentie. Terwijl hij in Nice is, opent het de VN -conferentie over de oceanennieuw wetenschappelijk bewijs vertellen een steeds alarmerend scenario voor de ondergedompelde “groene longen” van de Middellandse Zee: de Prateria van Posidonia Oceanic wordt in toenemende mate bedreigd door menselijk gedrag en veranderingen in het milieu.
De zee warmt op, het leven vertraagt
Volgens het laatste rapport van deUNESCO-IOCde oceanen opwarmen op een dubbel ritme vergeleken met twintig jaar geleden. Een figuur met watervaleffecten op het gehele ecosysteem: van de herverdeling van mariene soorten tot verzuring van het water, tot het creëren van dode zones zonder zuurstof. Voor vissen, voedselveiligheid en de gezondheid van de planeet is het een systemisch risico.
De Middellandse Zee is geen uitzondering. In het bijzonder de graslanden van Posidonia Oceanica – Endemische plant van onze zeeën, vaak uitgewisseld voor een alg – lijden aan een dubbele aanval: enerzijds de toenemende temperaturen, anderzijds de directe impact van nautische activiteiten, voornamelijk niet -gereguleerde ankers.
De verborgen impact van de ankers
De WWF lanceerde het rapport “Today With the World Day”Bescherming van mediterrane zeegrasweiden tegen verankeringsschade“, Gebaseerd op de analyse van AIS -gegevens van boten in het hele bassin. Het resultaat is dramatisch: in slechts 2024 50.000 hectare Posidonia loopt risico, gelijk aan ongeveer 70.000 voetbalvelden.
Italië is in de eerste plaats voor het aantal effectengevolgd door Spanje en Türkiye. “In de Golfo Aranci en La Maddalena – legt de WWF uit – er zijn meer dan 13.000 ankers tijdens het zomerseizoen. 45% van de betrokken boten is meer dan 24 meter en grote boten zijn verantwoordelijk voor bijna 60% van de schade”.
Seconde Mauro RandoneMarine Ecosystem Manager voor de mediterrane WWF, “verankeringsschade is langzaam te genezen, met littekens die zelfs meer dan 100 jaar vereisen om te herstellen”.
Waarom is Posidonia zo belangrijk?
Het is niet alleen een kwestie van biodiversiteit. De rangen van Posidonia zijn essentieel voor het klimaat en de milieubalans van de Middellandse Zee: ze absorberen co₂, beschermen de kusten tegen erosie en bieden toevlucht aan tientallen mariene soorten. De bruine tapijten die zich op de stranden in de winter ophopen, zijn niet afval om te worden verwijderd, maar de natuurlijke “luchtzak” tegen de sterkte van de golven.
Volgens WWF is het verlies van posidonia gelijk aan economische schade groter dan 4 miljard euro per jaar, rekening houdend met gecompromitteerde ecosysteemdiensten.
Wat kan er worden gedaan?
Er bestaan oplossingen, maar vereisen politieke wil en samenwerking. De WWF stelt voor:
Een concreet voorbeeld is het project “Samen voor de South Adriatische“, Die in het najaar zal beginnen met als doel de weiden tussen de Apuliaanse kusten te herstellen, ook bedreigd door klimaatverandering.
“Stop voedseloliën en vetten in de zee”: nog een gevechtsfront
Altijd ter gelegenheid van 8 juni, de campagne “van Sperlonga”Stop voedseloliën en vetten in de zee”, Gepromoot door Cono en door het bedrijf Nieuw plastic c. Het doel is om de watersporters te sensibiliseren tegen het morsen in de zee van uitgeputte voedseloliën, vaak rechtstreeks betaald door de aan -board keukens. Oliën creëren een film op het wateroppervlak, belemmeren oxygenatie en beschadigen de mariene fauna.
De campagne biedt een container gratis met gerecycled plastic, inclusief die van de oceanen, om de collectie en de juiste verklaring van de uitgeputte oliën te vergemakkelijken.
De zee heeft tijd nodig (en respect)
“Bescherming en beter management vormen de meest effectieve manieren om deze ecosystemen van cruciaal belang te beschermen”, herinnert Randone zich. Maar de tijd geldt. Het decennium van de zee die door de VN wordt gepromoot, vraagt in 2030 om een schone, veilige en productieve oceaan. Om dit te doen, is rigoureus beleid nodig, toegankelijke technologie en een culturele verandering die bij ons begint. Omdat elk nog steeds zonder aandacht een extra wond kan zijn voor het blauwe hart van onze planeet.
