Melk op scholen: voedseleducatie of ondersteuning voor de Lactierson -industrie? Ook dit jaar keert melk terug naar scholen, het programma gefinancierd door de Europese Unie en opgericht door het ministerie van Landbouw om de consumptie van melk en derivaten onder de leerlingen van basisscholen aan te moedigen. Een initiatief gepresenteerd als voedseleducatie, maar dat verschillende verwarrende verhoogt.
Ook dit jaar keert het programma terug Melk op scholeneen initiatief, in de bedoelingen van de promotors, van “voedseleducatie bedoeld voor leerlingen in de basisschool” gefinancierd door de Europese Unie en gecreëerd door het ministerie van Landbouw, voedselsoevereiniteit en bossen. Het doel is “Moedig de consumptie van melk en derivaten bij kinderen aan “. In de afgelopen jaren is de consumptie van melk- en zuivelproducten voortdurend afgenomen.
Hoe werkt het?
Basisscholen die zich houden aan het project ontvangen Gratis verse melk, yoghurt (ook delattosato) en kazenwaardoor leerlingen ze in een geleide context kunnen proeven. De proeverijen gaan gepaard met activiteiten die gericht zijn op het laten weten van kinderen de voordelen van deze voedingsmiddelen en de verschillende consumptiemethoden.
Het programma betreft niet alleen studenten, maar ook families en leraren, zodat het pad zich niet beperkt tot de schoolomgeving, maar ook thuis gaat. Hiervoor zijn ze gepland trainingscursussen voor leraren e thematische dagen Met interactieve didactische activiteiten, ook open voor ouders.
Melk is niet de enige bron van calcium- en eiwitten
Daarom een schijnbaar geprezen initiatief, maar dat bij nadere inspectie ons in plaats daarvan enigszins perplex maakt omdat, hoewel melk een bron van calcium en eiwitten is, noch het beste voedsel om deze voedingsstoffen te verkrijgen. Groene bladgroenten (zoals Curly en Rocket Cabbage), peulvruchten, gedroogd fruit en zaden (als amandelen en sesam), alleen om een voorbeeld te geven, geven ze calcium in voldoende hoeveelheden zonder de nadelen van melk, zoals de aanwezigheid van verzadigde vetten en potentiële spijsverteringsproblemen.
Een deel van de bevolking heeft in feite dat wel een lactose -intolerantie ontwikkeld Of het is allergisch voor melkproteïnen. Hoewel het programma Delattosato -yoghurt biedt, lost dit het probleem van gevoeligheid voor melkeiwitten niet op.
Hieraan wordt het feit toegevoegd dat recente studies twijfels hebben opgeroepen over de reguliere consumptie van zuivelproducten, waardoor het verbindt met een toename van Risico op acne, hormonale aandoeningen en mogelijke negatieve effecten op de gezondheid van de bot in overmatige hoeveelheden. Bovendien heeft de “mythe” niet aangetoond dat de melk essentieel is voor de gezondheid van de botten.
Een initiatief onder leiding van economische belangen?
Het melkprogramma op scholen lijkt meer op een anachronistisch initiatief e Geleid door economische belangen. Kortom, een strategie voor Compenseer de daling van de melkconsumptie en steun de zuivelindustrie, in plaats van een initiatief van voedseleducatie op basis van modern wetenschappelijk bewijs.
Maar wie verdient het echt? De vrije verdeling van melk en derivaten wordt gefinancierd door de Europese Unie en gemaakt in samenwerking met Lichamen gerelateerd aan de landbouw- en commerciële sector (UnionCamere en Chambers of Commerce), die vragen oproept over de echte onafhankelijkheid van de promoveerde voedingskeuzes.
Het initiatief houdt ook geen rekening met deMilieu -impact van de zuivelindustriedat is een van de belangrijkste bronnen van broeikasgasemissies en verbruik van watervoorraden. Bevorder melk zonder kinderen te informeren over de duurzaamheid van hun voedselkeuzes, verschijnt misplaatst in een tijdperk waarin de nieuwe generaties zich steeds meer bewust zijn van milieuproblemen. Dit lijkt ons al voldoende, zonder zelfs maar ethische kwesties te willen overwegen, gekoppeld aan de putbessen van koeien in intensieve boerderijen (en niet).
Fruit in plastic: inconsistenties in schoolprogramma’s
Daarom komt een ander voorbeeld van twijfelachtig initiatief op Italiaanse scholen in me op: de Verdeling van vruchtbaar plastic verpakt fruitook gepromoveerd als een voedseleducatieproject gefinancierd door de Europese Unie. Deze keuze, naast het zijn van een tegenspraak vanuit een ecologisch oogpunt, geeft een verkeerde boodschap over aan kinderen: een natuurlijk en gezond voedsel zoals fruit wordt beroofd van zijn oorspronkelijke vorm, verpakt en getransformeerd in een industrieel product met een sterke impact op het milieu.
Evenzo bevordert het melkprogramma op scholen een voedsel waarvan de consumptie afneemt zonder duurzame alternatieven te overwegen en in overeenstemming met moderne voedingskennis. Beide projecten lijken meer georiënteerd om specifieke economische sectoren te ondersteunen in plaats van kinderen te informeren over een echt bewust en respectvol dieet van gezondheid en het milieu.
Als het doel echt de put was van de kleintjes, zou je dat moeten doennlectivo de consumptie van vers en lokaal voedselzonder overbodige verpakkingen en met een meer inclusieve aanpak vanuit een voedingsoogpunt. Of niet? Ondertussen vallen scholen uit elkaar …
