Wie heeft nooit gedacht dat kindervakanties een eeuwigheid duurden, terwijl vandaag de dag de weken voorbij vliegen als een rijdende trein? Het is geen impressie, en ook niet alleen maar nostalgie. Volgens recent onderzoek van de Universiteit van Birmingham verwerkt het volwassen brein de tijd anders: naarmate we ouder worden, neemt het niet langer alle kleine veranderingen waar die om ons heen plaatsvinden waar te nemen.

Wetenschappers noemen dit fenomeen ‘neurale dedifferentiatie’: in de praktijk worden de hersengebieden die zich bezighouden met perceptie, geheugen en aandacht minder duidelijk zichtbaar, alsof de grenzen tussen de ene ervaring en de andere vervagen. Onze geest registreert minder ‘gebeurtenissen’ per seconde en het subjectieve gevoel van tijd krimpt. Het is alsof je naar een film kijkt die beetje bij beetje de montagefragmenten verliest: de scènes worden langer, ze lopen in elkaar over en alles lijkt sneller te stromen.

Een experiment in Hitchcock-stijl om het verstrijken van de tijd te begrijpen

Om tot deze conclusie te komen analyseerden de onderzoekers gegevens van 577 vrijwilligers tussen 18 en 88 jaar oud, die al deel uitmaakten van het Cambridge Centre for Aging and Neuroscience (Cam-CAN) project. Tijdens het experiment keken de deelnemers naar een korte film van Alfred Hitchcock, “Bang! You’re Dead”, terwijl een fMRI-machine hun hersenactiviteit van moment tot moment registreerde.

Met behulp van een kunstmatige intelligentie-algoritme genaamd Hebzuchtige zoektocht naar staatsgrenzenhebben wetenschappers de momenten geïdentificeerd waarop de hersenen ‘van scène veranderden’, dat wil zeggen dat ze van de ene neurale toestand naar de andere gingen.

En hier komt de verrassing:

Hoe ouder we worden, hoe minder ‘bezuinigingen’ we maken in de mentale film van ons leven. De film stroomt, maar de scènes lijken in elkaar over te gaan en de tijd verstrijkt.

De tijd stroomt niet echt sneller: het zijn de hersenen die van tempo veranderen

Het goede nieuws is dat we geen slachtoffer zijn van een gekke klok. Naarmate we ouder worden, hebben onze hersenen de neiging om te vereenvoudigen en ervaringen te combineren, een beetje zoals het sluiten van te veel open vensters op de computer om energie te besparen. Maar dit proces, zo leggen de auteurs uit, wist emoties niet uit, het vermindert eenvoudigweg hun waargenomen aantal.

Taalkundige Joanna Szadura, van de Maria Curie-Skłodowska Universiteit, voegt nog een stuk toe:

Innerlijke tijd is niet lineair. Een jaar voor een vijfjarige is 20% van zijn leven, voor een vijftigjarige slechts 2%.

In wezen weegt elke leeftijd de tijd anders: niet alleen vanuit biologisch oogpunt, maar ook psychologisch en perceptief.

Kunnen we onze perceptie van tijd vertragen?

Het mooie is dat de oplossing geen wonderen vereist. Volgens Linda Geerligs, co-auteur van het onderzoek, is er een manier om het gevoel van vergankelijke tijd te ‘vertragen’: beleef nieuwe, stimulerende en betekenisvolle ervaringen:

Leren, reizen, iets nieuws ontdekken of ons simpelweg wijden aan datgene waar we van houden, kan de tijd ‘dichter’ en gedenkwaardiger maken.

In de praktijk meten de hersenen de tijd op basis van de veranderingen die zij waarnemen. De fotokopiedagen, bestaande uit routines en gewoonten, glippen voorbij zonder een spoor achter te laten; degenen die ons echter opwinden of verrassen, worden in het geheugen gegrift en verwijden de perceptie van tijd.

Misschien is het waar: de tijd vliegt als we plezier hebben, maar ook als we er niet meer naar kijken.

Een brein dat verhalen vertelt, geen minuten

Uiteindelijk zijn wetenschappers het over één punt eens: tijd is geen klok, maar een verhaal.
Onze geest construeert het levensverhaal als een montage van opvallende momenten, en met het ouder worden worden de ‘scènes’ langer, de fragmenten zeldzamer en de dagen meer op elkaar.

Dit is de reden waarom we op een gegeven moment wakker worden en het lijkt alsof tien jaar in een flits zijn verstreken. Het is geen magie, noch het lot: het zijn de hersenen die, op hun eigen manier, hetzelfde verhaal vertellen, met minder details.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: