Het derde seizoen van Monster, gewijd aan de verontrustende gebeurtenissen van Ed Gein en met Charlie Hunnam in de hoofdrol, is in slechts een paar weken tijd een van de meest bekeken titels op Netflix geworden. Zoals ook gebeurde met de voorgaande seizoenen – gericht op Jeffrey Dahmer en de gebroeders Menendez Het Ed Gein-verhaal heeft geleid tot een golf van online debatten, zowel enthousiasme als kritiek.
Veel kijkers beschuldigen de maker Ryan Murphy ervan de spectaculaire component van het verhaal te hebben overdreven om een shockeffect te verkrijgen, waarbij hij de grens tussen representatie en verheerlijking van het kwaad heeft verwaarloosd. Anderen hadden echter kritiek op de interpretatie van Hunnam, omdat ze deze overdreven empathisch vonden tegenover een van de meest verontrustende moordenaars in de Amerikaanse geschiedenis.
Maar naast de artistieke controverses is er nog een andere vraag: waarom vinden we verhalen over horror en echt geweld zo fascinerend? Is het louter nieuwsgierigheid of verbergt het iets diepers?
Wat drijft mensen richting echte misdaad?
Een recente studie getiteld onderzoekt het fenomeen “Uit het donker – psychologische perspectieven op de fascinatie van mensen voor echte misdaad”gepubliceerd op ResearchGate. Het onderzoek, uitgevoerd onder een steekproef van tussen de 307 en 571 deelnemers, vertegenwoordigt een van de eerste grootschalige onderzoeken gewijd aan de motivaties en psychologische correlaten van inhoudsconsumptie. echte misdaad.
De onderzoekers identificeerden enkele belangrijke bevindingen:
Deze resultaten suggereren dat de aantrekkingskracht tot echte misdaad niet alleen afhangt van de smaak voor horror of het mediaspektakel, maar ook van de complexe psychologische dynamiek. Kijk een serie als Monster: Het Ed Gein-verhaal het kan daarom reageren op de onbewuste behoefte om angst te beheersen, het kwaad op een gecontroleerde manier te onderzoeken of zelfs iemands emotionele grenzen te meten.
De experts: naar het kwaad kijken om je veilig te voelen of om het trauma opnieuw te beleven
De psycholoog Thema Bryant, in een toespraak op De Mel Robbins-podcastlegde uit dat sommige mensen het kijken naar traumatische inhoud ontspannend vinden omdat ze zijn opgegroeid in omgevingen met veel stress en kalmte associëren met verveling:
Als jouw idee van ontspannen kijken is naar drie afleveringen van Wet en orde Vraag jezelf voordat je gaat slapen af waarom je het trauma geruststellend vindt.
Een soortgelijk standpunt wordt gedeeld door hoogleraar strafrecht Elizabeth Jeglic, volgens wie degenen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt zich aangetrokken kunnen voelen tot echte misdaad om in een veilige context opnieuw te beleven wat hen pijn heeft gedaan: een soort van ‘gecontroleerde blootstelling’ aan trauma.
Studeren ook Uit het donker biedt consistent bewijs: het consumeren van echte misdaad kan een manier zijn om negatieve emoties te reguleren en om angst beter onder controle te krijgen. De onderzoekers waarschuwen echter dat de bevindingen correlatief zijn en niet causaal. Het is geen echte misdaad die ongemak veroorzaakt, maar het kan een lens worden waardoor het zich manifesteert.
Dus: is het kijken naar Monster een wake-up call? Niet noodzakelijkerwijs.
Psychologen wijzen erop dat interesse in echte misdaad tegenwoordig een wijdverbreide vorm van culturele consumptie is, vaak gekoppeld aan het verlangen om de menselijke geest te begrijpen of om het kwaad symbolisch te confronteren. Wanneer het bekijken van gewelddadige inhoud echter dwangmatig wordt of een vervanging wordt voor dagelijkse ontspanning, kan dit duiden op een diepere nood, zoals angst of emotionele desensibilisatie.
Kortom, de wetenschap veroordeelt degenen die kijken niet Monster: Het Ed Gein-verhaal; het nodigt je eerder uit om jezelf af te vragen welke rol dat soort entertainment speelt in je emotionele leven.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
