De afgelopen decennia is obesitas nog steeds een van de ernstigste gezondheidsproblemen in de Verenigde Staten: meer dan 40% van de bevolking is klinisch zwaarlijvig, terwijl ongeveer drie op de vier volwassenen overgewicht heeft. Volgens nieuwe gegevens van Gallup is er echter voor het eerst een trendomkering waargenomen.
In 2025 daalde het percentage volwassenen met obesitas van 39,9% in 2022 naar 37%, wat zich vertaalde in 7,6 miljoen burgers die niet langer in de klinische categorie van obesitas vallen. Maar deze achteruitgang is niet het resultaat van een culturele revolutie of een plotselinge collectieve passie voor fysieke activiteit. De eer gaat eerder naar medicijnen als Ozempic en Wegovy.
Ozempic, oorspronkelijk goedgekeurd voor de behandeling van diabetes type 2, is een op semaglutide gebaseerd medicijn dat inwerkt op het gevoel van verzadiging en eetlust. Sinds 2017, het jaar waarin het op de markt werd gebracht, heeft het gebruik ervan een snelle stijging gekend, vooral na de goedkeuring door de FDA voor de specifieke indicatie van gewichtsverlies in 2021.
Vanaf 2023 werd Ozempic het 19e meest voorgeschreven medicijn in de Verenigde Staten, met meer dan 25 miljoen recepten. Vanaf 2024 had één op de acht Amerikaanse volwassenen minstens één keer een GLP-1-medicijn voor gewichtsbeheersing gebruikt. De leeftijdsgroepen die het meest betrokken zijn bij de afname van zwaarlijvigheid zijn die tussen 40 en 64 jaar oud, dat wil zeggen dezelfde groep waarin het grootste gebruik van deze injecteerbare behandelingen wordt geregistreerd.
Vrouwen lijken de belangrijkste gebruikers te zijn, hoewel het gebruik van deze medicijnen het afgelopen jaar bij beide geslachten meer dan verdubbeld is.
Geen overwinning voor de volksgezondheid, maar symptoombestrijding tegen een prijs
Terwijl aan de ene kant de daling van het percentage zwaarlijvigheid een positief teken lijkt, blijft het algemene beeld aan de andere kant zorgwekkend. Het diabetespercentage heeft bijvoorbeeld een recordhoogte van 13,8% bereikt, wat bevestigt dat de stofwisselingsproblemen nog lang niet zijn opgelost. Bovendien is het huidige obesitasniveau nog steeds hoger dan in 2012, toen het 26% bedroeg.
Ozempic vertegenwoordigt een wonder van de moderne biofarmaceutica, maar kan niet als een definitieve remedie worden beschouwd. Het is een behandeling die alleen werkt zolang deze wordt ingenomen: zodra de therapie wordt gestopt, keren de biologische hongersignalen krachtig terug. In wezen is het een ‘afslankabonnement’ en geen structurele oplossing.
Het succes ervan dreigt een groter probleem te maskeren: het systemische falen van de Amerikaanse volksgezondheid, waarbij voeding, stress en lichamelijke inactiviteit blijven verslechteren. Als de bevolking haar levensstijl niet verandert, zal de verbetering slechts tijdelijk zijn en sterk afhankelijk zijn van een zeer duur farmaceutisch product.
Een mogelijk domino-effect, maar toch kwetsbaar
Het gebruik van Ozempic kan een positieve kettingreactie veroorzaken, waardoor sommige mensen worden aangemoedigd beter voor zichzelf te zorgen. Maar het is belangrijk onderscheid te maken tussen een hulpeffect en een echte structurele verandering. Afvallen dankzij een medicijn is niet hetzelfde als het opnieuw instellen van een gezonde levensstijl, wat de enige echt duurzame langetermijnaanpak blijft.
Uiteindelijk is het terugdringen van obesitas in 2025 geen doel, maar een nieuw startpunt, en niet noodzakelijkerwijs een solide uitgangspunt. We gebruiken een efficiënte parachute, maar we hebben nog geen manier gevonden om niet te vallen. Totdat de culturele, economische en sociale omgeving gezondheid als een eenvoudige, economische en automatische keuze ondersteunt, zullen we alleen de symptomen blijven behandelen, zonder de oorzaken te behandelen.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
