Vivisectie: de regering probeerde pilskennels zoals Green Hill te heropenen

“Maximale bescherming voor dieren“. Een uitspraak die vaak weerklank vindt in het publieke debat, maar botst met een complexe en soms tegenstrijdige werkelijkheid. Terwijl enerzijds initiatieven worden gepromoot ten gunste van dierenwelzijnAan de andere kant worden er cyclisch scenario’s voorgesteld die doen denken aan donkere bladzijden uit de geschiedenis dierproeven. Er wordt verwezen naar de angst, gematerialiseerd in wijzigingsvoorstellen, voor een mogelijke heropening van boerderijen die bedoeld zijn voor vivisectie, wat het schrikbeeld van plaatsen als Green Hill oproept.

Het verhaal herhaalt zich, met een dynamiek die we nu kennen: voorgestelde amendementen, vaak gepresenteerd met als rechtvaardiging dat zij vermeende Europese inbreuken moeten ‘verhelpen’die het risico inhouden dat jarenlange strijd om de bescherming van dieren wordt verpest. Zoals LAV onderstreept: “Opnieuw heeft de roep om afwijkende meningen van Italiaanse burgers een nieuwe stap achteruit tegen de dieren van de meerderheid voorkomen. richting verouderd onderzoek dat de echte wetenschap vertraagt“.

En in feite is dit geen geïsoleerde episode. Nog maar onlangs zijn soortgelijke voorstellen naar voren gebracht door vertegenwoordigers van verschillende politieke krachten, en vervolgens ingetrokken na krachtige reacties van de publieke opinie en dierenrechtenorganisaties, waaronder WERK. In het bijzonder, zoals gerapporteerd door LAV, “een paar uur na het persbericht waarin we het risico aankondigden dat we de nachtmerrie van Green Hill (het beruchte fokken van honden die bestemd waren voor experimenten) opnieuw zouden beleven, heeft de plaatsvervanger van Fratelli d’Italia Luciano Ciocchetti maakte via zijn sociale kanalen bekend dat het het amendement wilde intrekken en dat wat wij berichtten “nepnieuws” was. Toch zou het aanvullende amendement dat hij voorstelde op het zogenaamde wetsdecreet “behoud van inbreuken”, indien goedgekeurd, feitelijk artikel 10, paragraaf 5 van Wetsdecreet 26-2014 hebben geannuleerd. die boerderijen als Green Hill al tien jaar verbiedt, van beaglehonden, maar ook van katten en primaten“. Indien dit amendement wordt goedgekeurd, het zou effectief de weg hebben geopend voor de oprichting van dierenboerderijen die bedoeld waren voor experimentenwaardoor een fundamentele prestatie op het gebied van de dierenbescherming teniet wordt gedaan.

Vervolgens werd de discussie opnieuw aangewakkerd met nieuwe voorstellen, dit keer ondertekend door senatoren van de Liga, waarmee opnieuw de kwestie van het fokken van honden, katten en – in sommige gevallen – primaten, bedoeld om te experimenteren, ter sprake werd gebracht. Zoals benadrukt door LAV: “Gisteren heeft LAV, dankzij het nauwgezette toezicht van het Institutional Relations Office, het nieuws over het voorgestelde amendement, ondertekend door de senatoren van de Liga, geïdentificeerd en vervolgens verspreid. Murelli, Centinaio en Borghi die, indien goedgekeurd, de heropening van honden-, katten- en primatenboerderijen mogelijk zou hebben gemaakt, waardoor wat tien jaar geleden werd bereikt met de implementatie van decreet nr. 26 en de sluiting van die hel genaamd Green Hill teniet zou worden gedaan een aantal beperkingen weggenomen die waren opgelegd voor de bescherming van dieren die bestemd waren voor laboratoria“.

Maar wat voorzagen deze amendementen eigenlijk? Naast de formele motivaties gaat het centrale vraagstuk over de mogelijkheid daartoe het herstellen van faciliteiten voor het fokken van dieren voor onderzoekwaardoor de vooruitgang die is geboekt met de sluiting van entiteiten als Green Hill feitelijk teniet wordt gedaan. Deze laatste, gelegen in Montichiari (Brescia)was een beagleboerderij die helaas bekend werd en symbool stond voor de strijd tegen vivisectie. Het onderzoek en de daaropvolgende veroordelingen leidden tot de veroordeling van de boerderij en enkele van de verantwoordelijken misdaden van dierenmishandeling en moordwaarin de ernstige onregelmatigheden en het lijden van de dieren worden bevestigd. DE’Experimenteel zoöprofylactisch instituut van Lombardije en Emilia-Romagna (IZSLER) uit Brescia, die destijds de fokkerij beheerde, bevond zich in het middelpunt van complexe juridische gebeurtenissen die de aandacht vestigden op de verantwoordelijkheden die verband hielden met het beheer van deze structuren.

De herinnering aan Green Hill en de omstandigheden waarin de dieren zich bevonden, leeft nog steeds in het collectieve geheugen en vertegenwoordigt een waarschuwing tegen het risico van een terugkeer naar praktijken die vandaag de dag anachronistisch en onaanvaardbaar lijken. De echo van deze gebeurtenissen weerklinkt telkens wanneer gevreesd wordt voor de mogelijkheid van nieuwe soortgelijke structuren.

De reactie van het maatschappelijk middenveld liet niet lang op zich wachten. Zoals LAV meldt: “Duizenden mensen protesteerden virtueel tegen dit door LAV aan de kaak gestelde voorstel en een paar uur waren genoeg voor vice-premier Matteo Salvini, leider van de Liga, kondigde de intrekking aan van het amendement om “maximale bescherming voor dieren” te garanderen en herhaalde zijn “nee tegen experimenten”. Dit soort mobilisatie heeft vaak geleid tot het intrekken van voorgestelde wijzigingen, wat de kracht van de publieke opinie aantoont.

Een cruciaal punt in de discussie betreft de financiering van wetenschappelijk onderzoek. Terwijl de mogelijkheid om boerderijen te heropenen wordt besproken, blijven er kritische problemen bestaan ​​met betrekking tot investeringen in alternatieve onderzoeksmethoden voor vivisectie. Dit gebrek aan concrete steun voor proefdiervrij onderzoek roept vragen op over de werkelijke wens om vooruitgang te boeken in de richting van een meer ethische en diervriendelijke wetenschap. Zoals LAV stelt: “Wij verwelkomen dit besluit en vragen dat, om deze “maximale bescherming” te garanderen, de fondsen die door het Ministerie van Volksgezondheid zijn uitgegeven ter ondersteuning van innovatief proefdiervrij onderzoek aan universiteiten en publieke onderzoekscentra eindelijk worden geherfinancierd. zoals gebeurde in de periode van twee jaar 2021/2022, aangezien de instellingen er op dit moment voor hebben gekozen om zelfs maar 1 euro niet uit te trekken voor proefdiervrij onderzoek, ondanks dat dit als een prioriteit wordt gezien voor de nationale en Europese wetgeving.”

De wetenschappelijke gemeenschap ontwikkelt en perfectioneert talrijke alternatieve methoden voor vivisectie, zoals in vitro celculturen, computermodellen en epidemiologische studies, die wetenschappelijk geldige resultaten opleveren zonder het gebruik van dieren.