“Jaarlijks worden er wereldwijd 1,1 tot 2,2 biljoen wilde vissen gevangen“. Deze gegevens, die voortkwamen uit een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift Animal Welfare, onthult het stille bloedbad dat plaatsvindt in de oceanen. Maar het gaat niet alleen om cijfers: achter deze cijfers schuilt een realiteit van lijden en uitbuiting die zelden aan het licht wordt gebracht.
In feite is de visserijsector niet beperkt tot vang een onhoudbaar aantal vissen. Het onderwerpt hen ook aan vreselijke levensomstandigheden, zowel in de intensieve landbouw als tijdens de wilde visserij, vaak culminerend in een gruwelijke dood: levend ingepakt.
Intensieve landbouw
In de intensieve landbouw worden vissen in overvolle tanks gepropt, waar ze in precaire hygiënische omstandigheden leven en worden blootgesteld aan ziekten en parasieten. Ze worden vaak verminkt, ontdaan van hun vinnen of zelfs verblind, om te voorkomen dat ze elkaar kwaad doen in de beperkte ruimte waarin ze gedwongen zijn te leven.
Wilde vissen
De wilde visserij heeft ook een verwoestende impact op het leven van vissen. Sleepnetten vangen zonder onderscheid alle vormen van leven op en doden niet alleen vissen die bedoeld zijn voor menselijke consumptie, maar ook schildpadden, dolfijnen en andere zeedieren. De gevangen vissen lijden urenlang voordat ze sterven, stikken of verpletterd worden door het gewicht van de andere dieren.
Levend ingepakt
Een van de wreedste praktijken in de visserijsector het is het in zakken doen van levende vis. Deze praktijk, die vooral wijdverbreid is bij soorten als karper, zeelt en paling, bestaat uit het plaatsen van vissen in plastic zakken, waardoor ze worden veroordeeld tot een langzame en pijnlijke dood door verstikking.
Zoals de FAO uitlegt in haar document “Live Fish Transport”, hebben vissen zuurstof nodig om te overleven. Als ze geen water meer hebben, kunnen ze niet meer ademen en beginnen ze te stikken. Gebrek aan zuurstof veroorzaakt onomkeerbare schade aan de inwendige organen, waardoor een langzame en pijnlijke dood ontstaat.
Volgens de studie ‘Estimating global number of fishes capture from the wild jaarlijks van 2000 tot 2019’, waarin de omvang van de visserij op wilde vis en de impact ervan op het dierenwelzijn werd geanalyseerd: