Onder een sportveld in het sudderende district van Wenen, ontstond een gemeenschappelijke put met overblijfselen van meer dan 150 jonge mannen, waarschijnlijk stierf in de strijd 2000 jaar geleden
In een rustige buurt van Wenen werd de stilte verbroken door een schokkende ontdekking: tijdens de renovatie van een voetbalveld in het district van Sudderende arbeiders kwamen een van de belangrijkste archeologische vondsten van het Romeinse tijdperk tegen. Men kwam aan het licht onder de grasachtige mantel Gemeenschappelijke put met de skeletachtige overblijfselen van meer dan 150 jonge mannenopgestapeld op een ongeordende manier en haastig bedekt met de aarde.
De lichamen, allemaal mannelijk en meestal tussen de 20 en 30 jaar oud, hebben ongewoon gezonde gebit en talloze tekenen van snij- en impacttrauma. De wonden die worden gedetecteerd op schedels, bustes en ook bekken laten geen twijfel over: Deze mannen stierven vechten, niet geëxecuteerd.
Zwaarden van zwaard en verbrijzeld pantser
Kristina Adler-Wölfldirecteur van de afdeling stedelijke archeologie van Wenen, vertelde de Voogd dat de type wonden gevonden – Zwaarden, Lancia -beroertes, laesies van botte wapens en zelfs dartes – sluit elke hypothese van uitvoering uit. Volgens de geleerde is het in alle opzichten a slagveld.
De ongeordende opstelling van de lichamen – sommige vatbaar maakt neer, anderen om op zijn kant te gaan – geeft dat aan dat De begrafenis werd snel gemaaktmisschien onmiddellijk na het gevecht. Het tafereel vertelt over een bloedbad gevolgd door een steile dekking van de gevallen, zonder enige begrafenisritueel.
Tijdens de opgravingen, Fragmenten van pantser, nagels van Romeinse militaire schoenen, shirts in metalen vlokken kwamen ook naar voren, En een roestige dolk. Een analyse van de x -reeks van de schede onthulde fijn gegraveerde zilveren decoraties, te wijten aan de Romeinse stijl die wordt gebruikt tussen het midden van de eerste en het begin van de tweede eeuw na Dating met de radioocarbon Ze plaatsen het evenement tussen 80 en 130 AD, een periode gekenmerkt door intense botsingen tussen het Romeinse rijk en de Germaanse stammen langs de Donau, onder de keizer Domitianus.
Volgens Adler-Wölfl is het Zeer waarschijnlijk dat de strijd dateert uit 92 ADtijdens een van de meest bloedige militaire campagnes die aan de noordgrens werden gevochten.
Een unieke vondst in de Romeinse militaire geschiedenis
Tot vandaag bestelden historici alleen geschreven bronnen Om de Romeins-Germaanse conflicten langs de Donau te reconstrueren. Maar met de ontdekking van de sudderende put, Voor het eerst ontstaat direct materiaal bewijs van die oorlogenzoals Adler-Wölfl opmerkte:
Het is het eerste fysieke getuigenis van Germaanse oorlogen.
Slechts zeven kilometer van de begraafplaats stond Vindobonaeen Romeinse militaire buitenpost die dan zou evolueren in het huidige Wenen. Geleerden geloven dat De strijd kan een strategisch keerpunt hebben veroorzaakthet duwen van de keizer Trajan om het kleine kamp te transformeren in een echt legionair fort, waardoor de Danubische limoenendat wil zeggen de oostelijke grens van het Romeinse rijk in Europa.
De ontdekking vroeg zich ook af wat van Romeinse funeraire praktijken werd gedacht: de soldaten kwamen meestal cremerenTerwijl De intacte begrafenissen waren zeer zeldzaamvooral in de Europese provincies van het rijk, zoals Adler-Wölfl herhaalde:
Romeinse skeletten van deze periode vinden is een uitzonderlijk evenement.
Tot op heden, alleen Een van de gevallen is geïdentificeerd als een Romeinse legionairdankzij overblijfselen van apparatuur die toe te schrijven is aan keizerlijke troepen. De anderen blijven anoniem. Zijn aan de gang DNA- en isotopenanalyse Om de geografische oorsprong van de soldaten, hun dieet en, indien mogelijk, de provincies van herkomst te bepalen.
De antropoloog Michaela Binder, aan het hoofd van de opgravingen uitgevoerd door de Novetus GmbH, onderstreepte de uniciteit van het evenement:
Er zijn grote slagvelden in Duitsland waar wapens en objecten zijn gevonden. Maar het vinden van de gevallen, de werkelijke lichamen, is een ongekend feit in de Romeinse militaire geschiedenis.
Vandaag, na twee millennia stilte, Die jonge soldaten keren terug om te spreken. Ze werden overweldigd door het geweld van de oorlog, vergeten onder meters van de aarde, maar hun geheugen eindelijk ontstaan. En hij vertelt ons over wreedheid, urgentie en vergeetachtigheid van een rijk in het bestrijden van zijn grenzen.
