Door de jaren heen hebben we gerapporteerd over onderzoeken, video’s en klachten over de onmenselijke behandeling die legkippen op boerderijen ondergaan. Het verhaal is altijd hetzelfde: mishandelde dieren, gewonde lichamen, genormaliseerd lijden. Maar deze keer is het anders. Wat ons voor het eerst aanspreekt zijn geen gestolen beelden of getuigenissen van activisten, maar een Italiaans wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door twee openbare instellingen: de Universiteit van Padua (afdeling DAFNAE) en het Istituto Zooprophylattico Sperimentale delle Venezie. En het beeld dat naar voren komt is verschrikkelijk.
Alle kippen lijden, in elk type landbouw
Het onderzoek, uitgevoerd tussen 2022 en 2023 in een slachthuis in Porto Viro (Rovigo) en gepubliceerd in het internationale tijdschrift Pluimvee Wetenschapanalyseerde 30.000 kippen van 50 Italiaanse boerderijen – in kooien, op de grond en op meerdere niveaus (dus met uitzondering van biologische) – en ontdekte dat bijna alle dieren ernstige verwondingen vertonen, met name breuken en afwijkingen van het borstbeen, brandwonden en dermatitis aan de poten, blaren en zweren die lijken op doorligwonden.
Gemiddeld heeft 77% van de kippen een misvormd borstbeen, bijna de helft heeft brandwonden of dermatitis aan de poten en één op de vijf heeft duidelijke breuken. Onmiskenbare tekenen van chronische pijn, stress en dagelijkse malaise. De breuken die bij dieren aan het einde van hun carrière worden waargenomen, zijn geen geïsoleerde incidenten, maar het directe gevolg van een leven doorgebracht in krappe ruimtes, met harde en slecht ontworpen structuren.
De kippen leven twee jaar lang in omgevingen die hen elke dag pijn doen: stijve zitstokken, metalen oppervlakken, oude en overvolle schuren. De botten, die al verzwakt zijn door de voortdurende consumptie van calcium voor het leggen van eieren, breken of vervormen wanneer ze in contact komen met de structuren. Het borstbeen buigt, er vormen zich eelt en pijnlijke bultjes.
Brandwonden en zweren aan de poten zijn een andere constante. Ze treffen één op de twee kippen en zijn te wijten aan vies en vochtig strooisel, ongeschikte vloeren en slecht beheer van de stallen. Op oudere boerderijen wordt het strooisel slechts één keer per jaar vervangen, waarbij een opeenhoping van ammoniak de huid en poten aantast.
Blaren op de borst, vergelijkbaar met doorligwonden, treffen bijna 10% van de dieren: het zijn contactwonden, als gevolg van constante druk op harde oppervlakken. Een stil en voortdurend lijden, volledig genegeerd door het productiesysteem.
En helaas hebben deze omstandigheden niet alleen betrekking op kooien, maar ook op boerderijen met vrije uitloop of meerdere niveaus, die door de gemiddelde consument als ‘ethischer’ worden beschouwd. Het onderzoek bevestigt echter dat geen van de intensieve landbouwsystemen echt een waardig leven garandeert.
Het probleem is niet alleen de ruimte, maar ook het beheer
Het onderzoek laat er geen twijfel over bestaan: het echte probleem is het beheer van de intensieve landbouw, en niet alleen de hoeveelheid ruimte of het type structuur. Zelfs systemen die als ‘ethischer’ of ‘alternatief’ worden gepresenteerd – zowel op het terrein als op meerdere niveaus – garanderen niet echt een beter leven voor kippen.
In zogenaamde verrijkte kooien, ontworpen om een minimum aan comfort te bieden, ontwikkelen hennen meer borstbeenletsels. Op scharrelbedrijven met slechts één niveau zijn er echter meer brandwonden en dermatitis aan de poten, als gevolg van vuil bodembedekking en een constante vochtigheid. Voorzieningen met meerdere niveaus lijken iets minder kritiek, maar de problemen blijven bestaan omdat de dieren gewond raken, gestrest raken en opgesloten zitten in omgevingen waar ze elke dag onder lijden.
In wezen veranderen de structuren, maar de inhoud verandert niet: de kippen blijven slecht leven, voelen pijn en worden behandeld als eierlegmachines.
En ondertussen raakt de consument, ervan overtuigd dat hij bewuster kiest, gedesoriënteerd en misleid door labels en slogans die welzijn beloven waar welzijn helemaal niet bestaat.
De waarheid is dat alle kippen, in welke vorm van intensieve landbouw dan ook, een leven vol lijden leiden. En nu kunnen we niet langer doen alsof we het niet weten.
