Tussen de realiteit en de verbeelding: In onze hersenen is er een gebied van de tijdelijke lob, bekend als fusiforme rondegelegen achter de tijd, betrokken bij het helpen van de hersenen om te bepalen of wat we zien van de buitenwereld komt, daarom is het echt, of is het resultaat van onze “fantasie”. Het onderzoek werd geleid door een onderzoeksgroep van de University College London ((Verenigd Koninkrijk).
Stel je een appel voor met het oog van de geest zo levendig mogelijk – legt Nadine Dijkstra uit, de eerste auteur van het werk – tijdens de verbeelding, Veel van dezelfde hersengebieden Ze activeren op dezelfde manier als je een echte appel ziet. Tot voor kort was het niet duidelijk hoe de hersenen onderscheidden tussen deze echte en ingebeelde ervaringen
Hoe onderzoek is uitgevoerd
De onderzoekers vroegen 26 deelnemers om eenvoudige visuele patronen te observeren die ze tegelijkertijd voorstellen, om te zoeken naar een niet erg duidelijke in een lawaaierige achtergrond op een scherm en om aan te geven of het daadwerkelijk aanwezig was of niet.
Er was een echt schema gepresenteerd Slechts in de helft van de gevallenmaar natuurlijk waren de deelnemers zich hiervan niet bewust, zodat hun antwoorden niet waren geconditioneerd. De vrijwilligers moesten ook Stel je een gelijk of ander schema voor van wat ze zochten en aan te geven hoe levendig hun mentale beelden waren.
Eerste observatie: toen de schema’s hetzelfde waren en de deelnemers meldden dat hun verbeelding erg levendig was, hadden ze meer kans om te verklaren dat ze een echt schema hadden gezien, zelfs toen in werkelijkheid niets in echt werd getoond, dus wisselden ze hun mentale beelden uit voor de realiteit.
Tijdens alle fasen van het experiment kwam hun hersenactiviteit gecontroleerd door functionele magnetische resonantie beeldvorming (FMRI), technologie die onderzoekers in staat stelde te identificeren welke gebieden van de hersenen activiteiten vertoonden van activiteiten die hielpen onderscheid de realiteit van de verbeelding.
Wat is aangetoond
Eindresultaat: de intensiteit van de activiteit in de fusiforme ronde zou kunnen voorspellen Als mensen een ervaring als echt of ingebeeld. En hoe bijzonder intens deze activiteit, mensen waren eerder aan het aangeven dat het schema echt bestond.
Over het algemeen is activering in de fusiforme ronde zwakker tijdens de verbeelding dan perceptie, waardoor de hersenen helpt de twee fasen gescheiden te houden. Deze studie toonde echter aan dat de deelnemers soms, toen de deelnemers zich zeer levendig voorstelden, de activering van dit hersengebied erg sterk was en de deelnemers Ze wisselden hun verbeelding uit voor de realiteit.
De hersenactiviteit op dit gebied van de visuele cortex komt overeen met de voorspellingen van een computersimulatie over hoe het verschil tussen de intern gegenereerde ervaring en dat extern is gegenereerd – bevestigt Steve Fleming, wat de studie leidde – onze resultaten suggereren dat de hersenen de intensiteit van sensorische signalen gebruiken om onderscheid te maken tussen verbeelding en realiteit bevestigt bevestigd
En het eindigt hier niet, omdat wetenschappers ook hebben aangetoond dat de fusiforme ronde Werk samen met andere hersengebieden Om ons te helpen onderscheiden wat echt is van wat wordt gedacht: in het bijzonder de activiteit in deFront Insulacerebrale regio van de prefrontale cortex (de voorkant van de hersenen die fungeert als een controlecentrum voor taken zoals het beslissingsproces, de oplossing van problemen en planning), resultaten verhoogd in lijn met dat in de fusiforme ronde Toen de deelnemers zeiden dat er iets echt was, zelfs als het daadwerkelijk werd gedacht.
Deze gebieden van de prefrontale cortex zijn eerder betrokken bij de metacognitieof het vermogen om aan onze geest te denken – voegt Fleming toe – onze resultaten geven aan dat dezelfde hersengebieden ook betrokken zijn bij Bepaal wat echt is
De potentiële toepassingen van de ontdekking
De ontdekking is van enorme reikwijdte: de onderzoekers hopen in feite het begrip van de cognitieve processen die zijn gewijzigd Wanneer iemand moeite heeft om te onderscheiden wat echt is van wat niet is, zoals in de schizofreniewat leidt tot vooruitgang in de diagnose en behandeling van deze aandoeningen.
Maar niet alleen dat: deze observaties kunnen ook de Toekomstige virtual reality -technologieënidentificeren hoe en wanneer ingebeelde ervaringen echt worden.
Het werk, gefinancierd door European Research Council en Wellcomewerd gepubliceerd op Neuron.
Bronnen: University College London / Neuron
