Moo Deng, het babypygmee-nijlpaard, behoort tot de “63 meest elegante mensen van 2024”: het is niet door dieren spectaculair te maken dat ze worden beschermd

Moo Denghet babypygmee-nijlpaard uit de Khao Kheow Zoo in Thailand, werd opgenomen in de lijst van “63 meest stijlvolle mensen van 2024‘opgesteld door New York Times. Het dier veroverde de harten van het publiek met zijn speelse en aanhankelijke gedrag en werd een virale ster op sociale media.

Dit resultaat veroorzaakte echter grote verrassing en veel controverse, aangezien de lijst traditioneel gereserveerd is voor beroemdheden en invloedrijke figuren in de modewereld. Een keuze die door de krant werd gerechtvaardigd door te stellen dat stijl niet alleen een uiting van mode is, maar ook een vermogen om tot de collectieve verbeelding te spreken.

Voor Moo Deng vertaalde dit zich in beten en geschreeuw dat de harten van miljoenen veroverde. Zijn charme inspireerde zelfs Hoda Kotb, gastheer van de Vandaag Toonom het te definiëren “de nieuwe meest sexy It-girl ter wereld”.

De lijst met de meest stijlvolle mensen, uitgebracht op 5 december 2024, bevat beroemdheden zoals Beyoncé, Zendaya, Adele en Daniel Craigmaar ook bijzondere figuren zoals Ellie, de olifantenmascotte van het basketbalteam Liberty uit New York, en zelfs de Rivier de Seine in Parijsonlangs herontwikkeld om zwemmers te ontvangen tijdens de Olympische Spelen.

Waar is dit mediacircus voor?

Maar laten we teruggaan naar ons babynijlpaard. De ‘herkenning’, als we het zo willen noemen, is ogenschijnlijk teder en speels, maar kan bij nadere beschouwing alleen maar aanleiding geven tot kritische reflecties op exploitatie van de natuur en over de ethiek van dierentuinen als uitgaansgelegenheden.

Zoals gezegd is Moo Deng sinds haar geboorte een beroemdheid geworden, die duizenden bezoekers trekt en de inkomsten van de dierentuin verdubbelt. De structuur, zich bewust van zijn populariteit, heeft zelfs een webcam geïnstalleerd zodat het publiek de puppy op elk moment van de dag kan observeren.

Dit initiatief heeft er mede voor gezorgd dat Moo Deng een viraal fenomeen werd, maar zorgde ook voor de verspreiding ervan betreurenswaardig gedrag door bezoekers. Ongevoelige mensen hebben de pup gestoord wrede gebaren, zoals het gooien van water over haar of het gooien van voorwerpen om haar wakker te maken, waardoor ze in een gevangen ster verandert, een slachtoffer van haar eigen roem.

Een situatie die de aandacht vestigt commodificatie van de natuur en de spektakelisering van de fauna, waardoor een wild dier wordt gereduceerd tot een object van culturele consumptie. Dierentuinen promoten uiteindelijk activiteiten die hen dichter bij pretparken brengen.

In het geval van Moo Deng benadrukken de transformatie van de ruimte in een decor voor wereldwijde streaming of de noodzaak om borden te plaatsen om het publiek in bedwang te houden de tegenstrijdigheden van deze structuren. Zijn bekendheid heeft, in plaats van het bewustzijn te vergroten over het risico van uitsterven van dwergnijlpaarden, geleid tot een mediacircus die de werkelijke behoeften van een kwetsbare soort negeert.

De opname van Moo Deng in de lijst van New York Times het maakt de zaken nog erger en zou ons moeten doen nadenken over wat het werkelijk betekent om een ​​symbool van elegantie te vieren. Elegantie zit hem niet in het in de schijnwerpers zetten van de natuur, maar in het blootstellen van de natuur respecteer en bescherm hetdingen die veel kostbaarder zijn dan een populariteit die ten koste gaat van de waardigheid van een levend wezen.