Een visionair idee duikt opnieuw op in het mondiale transportlandschap: een onderwatertunnel die Londen met New York verbindtzodat u de afstand in slechts één keer kunt overbruggen 54 minuten. Als dit project wordt gerealiseerd, zou het een revolutie teweegbrengen in de internationale mobiliteit, waardoor de reistijden en de gevolgen voor het milieu die gepaard gaan met transatlantische vluchten dramatisch worden verminderd.
Baanbrekende technologieën voor een ambitieus project
De kern van dit voorstel is het gebruik van Vactraineen magnetische levitatietrein die zou reizen in een vrijwel luchtloze omgeving, waardoor de aerodynamische weerstand wordt geëlimineerd en buitengewone snelheden tussen 6.400 en 8.000 km/u. Hiermee kunnen we de ca 5.000 kilometer tussen de twee steden in minder dan een uur.
Het bouwen van een tunnel van deze omvang brengt ongekende technische uitdagingen met zich mee. Tot de voorgestelde oplossingen behoren:
Het bouwen van een transatlantische tunnel zou een kolossale investering vergen, met schattingen variërend van tientallen miljarden tot biljoenen dollars. Naast de kosten zijn er uitdagingen op het gebied van veiligheid, onderhoud en de milieu-impact van een project van deze omvang.
Een droom die zijn wortels heeft in het verleden
Het idee van een tunnel onder de Atlantische Oceaan is niet nieuw. Al in 1888 beschreef Michel Verne, zoon van Jules Verne, een onderzeeboottrein tussen Europa en Amerika in een verhaal getiteld “Un Express de l’avenir”. Sindsdien blijft het idee ingenieurs en visionairs fascineren, terwijl het binnen het domein van de sciencefiction blijft.
Indien gebouwd, zou een transatlantische tunnel een ecologisch keerpunt in het transport kunnen betekenen, en een alternatief kunnen bieden voor langeafstandsvluchten, die notoir belastend zijn voor het milieu. De aanleg en het onderhoud van een dergelijke infrastructuur brengt vanuit het oogpunt van de gevolgen voor het milieu echter belangrijke uitdagingen met zich mee, waarvoor innovatieve strategieën nodig zijn om de gevolgen ervan te minimaliseren.
