In de kou uitgestrektheid van Oost-Siberiëheeft een buitengewoon verhaal hoop gewekt voor een van de meest bedreigde diersoorten ter wereld: de Siberische tijgers. Boris en Svetlaya, twee jonge weestijgers die gered zijn van een lot getekend door menselijke wreedheid, hebben bewezen dat liefde zelfs in de meest vijandige omstandigheden kan zegevieren.
Hun verhaal begint in het Sikhote-Alin-gebergte, een van de laatste bolwerken van deze majestueuze wezens. Ze hebben allebei hun moeders verloren aan stroperswaarbij ze zich alleen bevinden in een meedogenloze omgeving. Boris en Svetlaya werden gered door natuurbeschermingsexperts naar een revalidatiecentrum gebracht waar ze met gespecialiseerde zorg de vaardigheden leerden die nodig zijn om terug te keren naar de natuur.
De operators doen er alles aan om menselijk contact tot een minimum te beperken en leren de twee puppy’s dat ook jagen en overleven in totale autonomie. Nadat ze de leeftijd van ongeveer 18 maanden hadden bereikt, werden de twee tijgers vrijgelaten ruim 160 km verderop van elkaar, een beslissing genomen om hen grote jachtgebieden te garanderen en de uitbreiding van de bevolking in de Pri-Amoer-regio aan te moedigen.
Er zijn nog minder dan 750 Siberische tijgers over in heel Rusland
Boris had echter andere plannen: gedreven door een instinct dat verder gaat dan alleen overleven, begon hij aan een epische reis. Door ondoordringbare bossen, bevroren rivieren en uitgestrekte met sneeuw bedekte vlakten, hij reisde meer dan 200 kilometer om Svetlaya te vinden.
De hereniging tussen de twee markeerde het begin van een nieuwe fase in hun leven. Boris en Svetlaya begonnen dat te doen een territorium delenzich gedragen als een stel in de meest natuurlijke zin van het woord. Na zes maanden maakten de rangers buitengewoon nieuws bekend: dat waren de twee ouders geworden. De geboorte van een nestje was niet alleen voor hen een succes, maar ook voor het natuurbeschermingsproject dat deze wedergeboorte mogelijk had gemaakt.
Als mensen kilometers kunnen maken voor liefde, kunnen tijgers dat ook
In het Russische Sikhote-Alin-gebergte werden twee verweesde, niet-verwante Amoer-tijgerwelpen, Boris en Svetlaya, als kwetsbare baby’s gered. Samen opgegroeid in een semi-wilde omgeving, hebben wetenschappers hen voorbereid op het leven in de wildernis,… pic.twitter.com/RHlSiL6nLe— Supriya Sahu IAS (@supriyasahuias) 15 december 2024
Hoewel dit verhaal een symbool is van hoop, is de situatie allerminst rooskleurig, integendeel. Het aantal Siberische tijgers in het wild blijft kritiek minder dan 750 voorbeelden geschat in heel Rusland. Stropen en verlies van leefgebied blijven ernstige bedreigingen vormen. De reis van Boris en het doorzettingsvermogen van Svetlaya bewijzen echter dat het met hard werken en vastberadenheid mogelijk is een toekomst garanderen voor deze prachtige wezens en de ecosystemen waarin ze leven.