Krokodillen hebben mogelijk een heel andere geschiedenis gehad, wat ons hoogstwaarschijnlijk zal worden verteld door de ‘Valley Crocodile’, zojuist ontdekt door een onderzoeksgroep uitUniversiteit van Mansoura (Egypte), leefde in Egypte in het tijdperk van de dinosauriërs, ongeveer 80 miljoen jaar geleden.
Gezien zijn “leeftijd” is de krokodil het oudste lid van de dei-familie Dirosaurideneen groep zeekrokodillen die het uitsterven van de dinosauriërs overleefde en vervolgens bloeide, en daarom een zeldzame getuige is van een cruciale fase in de evolutie van oude reptielen.
Zoals de onderzoekers uitleggen, leefde deze oude soort, in tegenstelling tot de hedendaagse krokodillen, die in rivieren en moerassen leven, in ondiepe kustzeeën. De lange snuit en scherpe tanden maakten de krokodil tot een bekwaam roofdier dat de verdwijning van de dinosauriërs overleefde.
En nee, het is niet alleen maar een mooie wetenschappelijke curiositeit: volgens alle experts is deze ontdekking een van de belangrijkste in de geschiedenis van de Egyptische paleontologie: in feite in de oases van Kharga En Baris Er werden schedels en snuiten van verschillende individuen in verschillende leeftijdsstadia gevonden, wat wetenschappers een unieke kans bood om de evolutie van deze krokodillensoort te begrijpen.
Het onderzoek werd uitgevoerd met behulp van 3D CT-scantechnieken, waardoor we anatomische details konden onthullen die nog nooit eerder waren gezien, en daardoor een duidelijker beeld kregen van de interne structuur van deze zeedieren die langs de kusten van het oude Egypte zwierven.
Sara Sabreeerste auteur van de studie, legde uit dat deze soort zich onderscheidde door unieke kenmerken die hem tot een belangrijke overgangsschakel maken in de geschiedenis van de evolutie van krokodillen, en onderstreepte hoe de bevindingen nieuwe inzichten verschaffen in hoe reptielen zich na de dood aan het mariene milieu hebben aangepast.
Met een lengte die varieerde tussen 3,5 en 4 meter en een zeer lange snuit en scherpe tanden, was het een gespecialiseerde jager, die op vissen jaagde. Hij verschilde onder meer van zijn verwanten doordat hij vier voortanden had in plaats van vijf, neusgaten boven de snuit om hem te helpen ademen vanaf het wateroppervlak en een diepe holte op de kruising van de kaken.
De laatste maar niet de minstegeven de resultaten van de evolutionaire analyse aan dat de diversificatie van deze familie eerder in Afrika begon dan eerder werd gedacht, waardoor de ontdekking een mondiale dimensie kreeg die het belang van het Egyptische geologische erfgoed voor het begrijpen van de geschiedenis van organismen op planeet Aarde versterkt.
Het belang van deze ontdekking ligt niet alleen in het toevoegen van een nieuw hoofdstuk aan de geschiedenis van oude krokodillen – concludeert Hesham Sallam, die het werk leidde, maar ook in het werpen van licht op de wetenschappelijke schatten die verborgen zijn in de Egyptische westelijke woestijn.”
En daar zal het niet bij blijven, daar is iedereen van overtuigd.
De Egyptische woestijn herbergt nog steeds enorme geheimen over het verre verleden en dat het onze missie als wetenschappers niet alleen is om deze te ontdekken, maar ook om ze te beschermen voor toekomstige generaties, aangezien ze een integraal onderdeel vertegenwoordigen van de wetenschappelijke en menselijke identiteit van Egypte
Het werk is gepubliceerd op Het zoölogische tijdschrift van de Linnean Society.
Bronnen: Universiteit van Mansoura / The Zoological Journal of the Linnean Society
