Vannacht heeft een gewelddadige aardbeving met een kracht van 6,3 het noorden van Afghanistan geschokt en de provincies Balkh en Samangan getroffen. Het epicentrum, ongeveer 22 kilometer ten westen van de stad Khulm gelegen, ontwikkelde zich op een diepte van 28 kilometer, volgens gegevens van de US Geological Survey (USGS).

Lokale autoriteiten bevestigden minstens twintig slachtoffers en ruim 320 gewonden, van wie velen met spoed naar ziekenhuizen in Mazar-i-Sharif, de belangrijkste stad in het gebied, werden gebracht. De beving, die duidelijk ook in Kaboel voelbaar was, veroorzaakte aardverschuivingen die de snelweg tussen de twee steden tijdelijk blokkeerden, die later dankzij de tussenkomst van reddingswerkers werd heropend.

Instortingen en schade aan de Blauwe Moskee van Mazar-i-Sharif

Onder de beschadigde gebouwen bevindt zich de historische Blauwe Moskee, een 15e-eeuws architectonisch meesterwerk en religieus symbool van Afghanistan. Afbeeldingen die op sociale media circuleren, tonen zichtbare scheuren in de blauwe tegels die de koepel en de muren van het heiligdom bedekken.

Het Ministerie van Defensie verklaarde dat er onmiddellijk noodteams naar de zwaarst getroffen gebieden zijn gestuurd om hulp te bieden aan de bevolking, terwijl de stabiliteit van de religieuze en civiele structuren die door de aardbeving in gevaar zijn gebracht, nog steeds in de gaten wordt gehouden. De omvang van de totale schade moet echter nog worden beoordeeld.

Opnieuw een aardbeving waar het Taliban-regime mee te maken krijgt

Deze aardbeving komt iets meer dan twee maanden na een nieuwe seismische gebeurtenis die tussen 31 augustus en 1 september het noordoosten van het land verwoestte en ruim 2.200 doden veroorzaakte. In dat geval had het meest oppervlakkige hypocentrum – slechts 8 kilometer – de vernietigende kracht van de aardbeving versterkt.

Reddingsproblemen blijven een structureel probleem: de strikte regels opgelegd door de Taliban, die direct contact tussen niet-verwante mannen en vrouwen verbieden, blijven reddings- en behandelingsoperaties belemmeren, vooral in plattelandsgebieden. In een land dat wordt gekenmerkt door oorlog, armoede en kwetsbare infrastructuur, blijft het land ons – met angstaanjagende stiptheid – eraan herinneren hoe precair het dagelijkse leven van miljoenen Afghanen nog steeds is.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: