Vrachtwagen met laboratoriummakaken kantelt en er breekt paniek uit over de vluchtende apen, maar zijn ze echt besmet?

In Mississippi waren er urenlang zorgen nadat een vrachtwagen vol primaten, bestemd voor wetenschappelijk onderzoek, langs de Interstate 59, nabij Heidelberg, kantelde. Het ongeval resulteerde in de ontsnapping van verschillende resusapen, bekend om hun genetische gelijkenis met mensen en gebruikt in de biomedische sector.

Onmiddellijk na het incident gaf het Sheriff’s Office van Jasper County de waarschuwing uit, waarin de dieren werden omschreven als “zeer agressief” en mogelijk besmet met Covid, hepatitis C en herpes. Een communicatie die paniek veroorzaakte onder de bewoners. De autoriteiten riepen iedereen die het voortvluchtige dier opmerkt op om afstand te houden en onmiddellijk contact op te nemen met 911.

De Tulane Universiteit, waaraan de primaten verbonden waren, ontkende echter krachtig het gezondheidsalarm. In een verklaring specificeerde de universiteit dat de dieren “niet besmettelijk waren en geen enkel biologisch risico vormden”. Hij zei ook dat de dieren niet onder hun hoede of eigendom waren, en voegde eraan toe dat een team van dierenverzorgingsexperts ter plaatse was gestuurd om de lokale autoriteiten te helpen.

Drie apen zijn nog op de vlucht

De hersteloperaties leidden tot de vangst en helaas tot de onderdrukking van bijna alle primaten. Aanvankelijk maakte de afdeling van de sheriff bekend dat er nog steeds een exemplaar op de vlucht was in de bossen van Mississippi. Vervolgens corrigeerde een volgende update de informatie echter: drie records zijn momenteel niet traceerbaar.

De autoriteiten, ondersteund door rangers van het departement Natuur en Visserij, doorzoeken het gebied. Een video die op sociale media is gepubliceerd, toont een van de apen die zich onzeker naast de vernielde vrachtwagen beweegt, met de houten kisten omgevallen langs de kant van de weg. Het is niet duidelijk hoeveel dieren er in het voertuig zaten of van wie de lading was, maar het is wel bekend dat de makaken afkomstig waren van het National Biomedical Research Center van de Tulane Universiteit in New Orleans.

Hoe ver kan menselijke wreedheid gaan?

Een dramatisch verhaal dat een diepgaande tegenstrijdigheid benadrukt: dieren die al worden uitgebuit voor wetenschappelijk onderzoek, gedwongen worden om in gevangenschap te leven en onderworpen zijn aan stress en experimenten, worden nu behandeld als bedreigingen in plaats van bewuste wezens. De autoriteiten reageerden met een snelheid die meer ingegeven lijkt door angst dan door mededogen, en gingen zelfs zo ver dat ze enkele exemplaren ‘vernietigden’ waarvan de twijfel bestond dat ze besmet zouden kunnen zijn, terwijl de Tulane Universiteit zelf elk gezondheidsrisico heeft ontkend.

Het is verontrustend hoe het beeld van deze dieren in slechts een paar minuten veranderde van onderzoeksinstrumenten naar potentiële biologische gevaren, zonder dat iemand zich afvroeg wat ze voelden of welk leven ze tot dat moment hadden geleid. Resusapen, bekend om hun intelligentie en complexe sociale relaties, worden vaak gebruikt in medische en psychologische tests, maar worden zelden beschouwd als wat ze zijn: gevoelige wezens, in staat om te lijden en angst te voelen.

Dit verhaal zou ons ertoe moeten aanzetten om breder na te denken over de morele grenzen van dierproeven. Is het acceptabel om het welzijn van levende wezens op te offeren in naam van de wetenschappelijke vooruitgang? En in hoeverre kunnen we het gebruik van dieren als ‘noodzakelijk’ beschouwen als de technologie steeds geavanceerdere en duurzamere alternatieven biedt?

De manier waarop deze apen na het ongeval werden behandeld – uit voorzorg gedood, geïsoleerd, bestempeld als biologisch gevaar – vertelt veel over hoe de menselijke samenleving de neiging heeft om het dier te reduceren tot een object, tot ‘laboratoriummateriaal’, zelfs wanneer de wetenschap zelf zijn individualiteit begint te erkennen.

Uiteindelijk deden deze arme apen niets anders dan wat elk levend wezen zou doen: wegrennen zodra de gelegenheid zich voordeed. Maar in plaats van ze te zien als een symbool van vrijheid of tot zwijgen gebracht lijden, beschouwden we ze onmiddellijk als ‘uit de hand gelopen’. Misschien lag het echte gevaar niet bij hen, maar bij ons onvermogen om met empathie naar ze te kijken.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: