We worden constant blootgesteld aan talloze chemicaliën, waarvan vele onzichtbaar en stil zijn, die ook ons lichaam kunnen betreden via voedsel. De voedselverpakkingbijvoorbeeld, steeds meer wijdverbreid in ons moderne leven, kan een voertuig zijn voor verbindingen die worden gebruikt bij de productie van plastic, waarvan sommige geassocieerd zijn met mogelijke schadelijke effecten op de gezondheid.
De aandacht vestigen op dit thema is een recente Studie uitgevoerd in Spanje door het Environmental Diagnose Institute en Water Studies (IDAEA-CSIC)die de aanwezigheid van Plastic maken van additieven in 85% van de 109 geanalyseerde voedingsmiddelen.
Gepubliceerd over Journal of Hazardous MaterialsHet onderzoek maakt deel uit van het Expoplas -project – ondersteund door het ministerie van Spaanse wetenschap – en is een van de meest in -diepte -onderzoeken die tot nu toe zijn uitgevoerd over de blootstelling aan voedsel aan deze stoffen.
Maar laten we vanaf het begin beginnen: Wat zijn plasticmen en waarom zijn ze een risico?
De plasticmen zijn chemische verbindingen, zoals orgaan -zijdige ftalaten en buitenlands buitenlands, gebruikt om plastic flexibeler of beter bestandder te maken. Sommigen van hen staan al lang bekend om hun toxische effecten, zozeer zelfs dat de industrie alternatieven is begonnen met minder schadelijk als minder schadelijk. Het “nieuwe” kunststof vertoont echter ook potentiële negatieve effecten op de gezondheid op lange termijn.
Wat de studie ontdekte
De onderzoekers analyseerden een breed scala aan representatief voedsel van het Spaanse dieet – waaronder vlees, zuivelproducten, granen, peulvruchten, fruit, groenten, snoep, kindervoedsel – ze kiezen op basis van nationale consumptie.
Het voedselgemaakte voedsel was zowel bulk als verpakt, en de resultaten van de analyses zijn duidelijk: in de meeste gevallen waren ze aanwezig sporen van ten minste één weekmakermet een gemiddelde totale waarde van 61 nanogrammen per gram en pieken die tot 22 microgram per gram bereiken.
Al met al zijn ze geïdentificeerd 20 verschillende kunststof, met een duidelijke prevalentie van alternatieve voor ftalaten. De verpakkingsmaterialen speelden een belangrijke rol, maar ook het glas, dat over het algemeen veiliger wordt beschouwd, heeft echter verontreinigingen aangetoond.
Voor volwassenen wordt de gemiddelde dagelijkse blootstelling geschat op 288 nanogram per kilo lichaamsgewicht, met vlees als de belangrijkste bron (59%), gevolgd door granen, peulvruchten en snoep. Hoewel deze waarden onder de veiligheidslimieten blijven die door EFSA zijn vastgesteld, verandert de situatie drastisch voor de kleintjes.
In de baby’s, De gemiddelde blootstelling bereikt 2262 ng/kg per dag, terwijl Kinderen van 1 tot 3 jaar Hij staat op 1155 ng/kg. In beide gevallen leggen wetenschappers uit, De gemiddelde dagelijkse inname van het plastic is groter dan de limieten die als veilig worden beschouwd Voor ten minste twee verbindingen: het Ftalato DEHP en het EHDPP -organofosfaat. In drie andere gevallen benaderen de waarden de risicodrempels gevaarlijk. Dit komt door hun lage lichaamsgewicht en de consumptie van specifieke voedingsmiddelen, zoals babyvoeding en vlees, die tot de belangrijkste blootstellingsbronnen behoren.
Hoewel de gemiddelde waarden de limieten niet overschrijden, zijn er realistische scenario’s waarin kleine kinderen worden blootgesteld aan hoeveelheden hoger dan de aanbevolen – zei Julio Fernández Arribes, de eerste auteur van de studie.
Niet alleen plastic: zelfs glas en warmte verhogen ook het risico op besmetting
Een van de meest verontrustende aspecten betreft klaargemaakte gerechten verpakt in plastic containers. De studie heeft aangetoond dat het verwarmen van voedsel in deze containers, in de magnetron of in de oven, de concentratie van het plastic van maximaal 50 keer kan verhogen. En zelfs als de waarden formeel blijven binnen de limieten die zijn vastgesteld door de Europese wetgeving, raden de auteurs van de studie aan om de verwarming van voedsel rechtstreeks in deze containers te vermijden.
De studie benadrukte vervolgens dat niet alleen plastic, maar ook glazen containers een bron van verontreiniging kunnen zijn. In de glazen pottenin feite zijn gedetecteerd Plasticmen waarschijnlijk van de polymeercoatings van de metalen doppen: In totaal identificeerden de onderzoekers 20 verschillende, met variaties die verband houden met het type voedsel en het merk.
De wetgeving
Momenteel vereist de Europese wetgeving geen directe limieten voor de hoeveelheid kunststof additieven die aanwezig zijn in voedsel, maar regelt alleen de migratie van stoffen uit materialen in contact met voedsel. Volgens Ethel Eljarrat, directeur van de Aidaea en co -auteur van de studie, is het echter tijd om de wetgeving ernstiger te maken.
We kennen al de schadelijke effecten van sommige van deze stoffen. Meer beperkende wetgeving is nodig, vooral om de meest kwetsbare groepen te beschermen – zegt Eljarrat.
Bovendien herinnert de expert zich dat:
Voedsel is slechts een van de belichtingsroutes. Inademing, inname van stof en huidcontact worden hieraan toegevoegd. Dat is de reden waarom risicobeoordeling meer voorzorg moet zijn.
De onderzoekers vragen daarom dat de monitoring doorgaat en dat cumulatieve blootstelling ook in aanmerking wordt genomen via andere straten, zoals lucht en stof.
In de tussentijd kunnen sommige praktische voorzorgsmaatregelen het risico op inname verminderen: het vermijden van het verwarmen van voedingsmiddelen in plastic containers, de voorkeur geven aan bulk of verpakt voedsel in alternatieve materialen, en besteden vooral meer aandacht aan voedingsmiddelen die voor de kleintjes zijn bedoeld.
