Tenochtitlande hoofdstad van het Azteekse rijk, vertegenwoordigde een geavanceerd voorbeeld van verstedelijking en milieubeheer, dat zich duidelijk onderscheidde van Europese steden. Terwijl in Europa vaak afval uit de ramen werd gegooid, wat bijdroeg tot slechte hygiënische omstandigheden, adopteerden de Azteken dit duurzame afvalbeheerpraktijken. De organische resten kwamen verzameld en omgezet in compostgebruikt om gewassen te bemesten, wat blijk geeft van een aanzienlijk ecologisch bewustzijn.
Persoonlijke hygiëne was net zo belangrijk in de Azteekse samenleving. De inwoners van Tenochtitlán baadden tot tweemaal daagswaarbij je aromatische kruiden gebruikt om jezelf fris en schoon te houden. Deze praktijk stond in contrast met de Europese gewoonten van die tijd, waar baden zeldzaam was en dat geloofde men Te veel wassen kan ziekte veroorzaken.
De stad stond bekend als de ‘witte stad’ het veelvuldig gebruik van kalk die gebouwen, straten en tempels bedekte, waardoor ze een unieke glans kregen. Toen de Spaanse veroveraars arriveerden, werden ze getroffen door de schittering van de stad, zozeer zelfs dat ze dachten dat ze voor een stad van puur zilver stonden.
De chinampa’s kunnen tot zeven gewassen per jaar verbouwen
Vanuit landbouwoogpunt de Azteken zij ontwikkelden de chinampa’skunstmatige eilanden gebouwd in de omliggende meren. Deze structuren maakten teelt mogelijk tot zeven oogsten per jaarwaardoor de productie in kleine ruimtes wordt gemaximaliseerd. De chinampa’s zijn ontstaan door rechthoeken in het meer af te bakenen, ze vullen met lagen vegetatie en modder en het planten van wilgen langs de randen om de grond te stabiliseren. Dit intensieve landbouwsysteem zorgde voor voldoende voedselproductie om de stedelijke bevolking te onderhouden.
De Tlatelolco-marktgelegen ten noorden van Tenochtitlán, was een van de grootste in Meso-Amerika in de postklassieke periode. Hij verwelkomde elke dag ruim 60.000 menseneen indrukwekkend aantal vergeleken met welke Europese stad uit die tijd dan ook. De markt was georganiseerd in specifieke secties voor verschillende soorten goedereninclusief voedsel, stoffen, gereedschap en, helaas, slaven. De verscheidenheid en overvloed aan beschikbare producten weerspiegelden een complex handelsnetwerk dat zich tot ver buiten de grenzen van het Azteekse rijk uitstrekte.
Kortom, Tenochtitlán vertegenwoordigde een geavanceerde beschaving zowel vanuit stedenbouwkundig als sociaal oogpunt. De praktijken op het gebied van afvalbeheer, aandacht voor persoonlijke hygiëne, landbouwinnovaties en commerciële organisatie waren baanbrekend voor hun tijd, waardoor de Azteken tot de pioniers behoorden op verschillende gebieden die we vandaag de dag als fundamenteel beschouwen voor een duurzame samenleving en voorspoed.