Europa wordt geconfronteerd met een onverwachte milieu-uitdaging: mineraalwatersymbool van zuiverheid, bleek verontreinigd te zijn met trifluorazijnzuur (TFA), een verbinding die gevaarlijk is voor het menselijke voortplantingssysteem en die vanwege zijn weerstand tegen afbraak wordt geclassificeerd onder de zogenaamde “eeuwige chemische stoffen” (zoals alkylperfluor- en polyfluorverbindingen, d.w.z. PFAS). De ontdekking van TFA in verschillende merken mineraalwater uit verschillende Europese landen roept op er zijn grote zorgen over de veiligheid van een dergelijke cruciale hulpbron.

De oorsprong van de verontreiniging

De aanwezigheid van TFA in mineraalwater is terug te voeren op het grootschalige gebruik van pesticiden die deze stof bevatten of die in het milieu worden afgebroken tot TFA. Deze verontreiniging is van bijzonder belang omdat mineraalwater moet worden geïsoleerd van kunstmatige chemische invloeden. Het onderzoek uitgevoerd door Pesticidenactienetwerk Europa onthulde hij TFA-niveaus tot 32 keer hoger dan de Europese limiet in 10 van de 19 geanalyseerde mineraalwaters in 7 landen (Oostenrijk, België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, Nederland, Hongarije en Luxemburg).

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Pesticide Action Network Europe (@pan_europe)

Gevolgen voor de volksgezondheid

TFA staat bekend om zijn ecologische duurzaamheid en mobiliteitwaardoor het moeilijk te verwijderen is uit het water en het milieu in het algemeen. Deze stof blijft niet alleen aanwezig in het milieu, maar ook in het milieu het hoopt zich ook op in levende organismeninclusief mensen, waardoor de concentratie ervan in de loop van de tijd toeneemt. Ondanks pogingen om effectieve technologieën te ontwikkelen, zijn er momenteel geen industriële methoden die in staat zijn om op efficiënte wijze TFA uit water te verwijderen.

Verantwoordelijkheden en regelgevende maatregelen

Hoewel producenten van mineraalwater niet direct verantwoordelijk zijn voor de verontreiniging, vereist het probleem dringend optreden van de autoriteiten. Geconfronteerd met deze noodsituatie, De Europese Commissie overweegt een verbod op twee veel voorkomende pesticiden die TFA-verbindingen bevattenen er ontstaat een groeiende consensus over de dringende noodzaak om de regelgeving met betrekking tot deze chemicaliën te herzien. Het voorstel zou ook de classificatie van deze pesticiden als reproductietoxische stoffen omvatten, gezien het groeiende bewustzijn van hun negatieve gevolgen voor de gezondheid.

TFA Mondiale Impactstudie

Een recente studie getiteld “The Global Threat from Irreversible Accumulation of Trifluoroacetic Acid (TFA)” uitgevoerd door Hans Peter H. Arp, Andrea Gredelj, Giuliana Glüge, Martin Scheringer en Ian T. Cugini benadrukte de ernst van de accumulatie van TFA in verschillende omgevingen. inclusief regen, bodem, menselijk serum, planten en plantaardig voedsel. De concentraties van TFA waren aanzienlijk hoger dan die van andere perfluoralkyl- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), wat de extreme persistentie ervan in het milieu bevestigt.

TFA is een transformatieproduct van veel PFAS, waaronder enkele gefluoreerde gassen (F-gassen), pesticiden, farmaceutische producten en industriële chemicaliën. De hoge persistentie en voortdurende emissies van TFA leiden tot een onomkeerbare toename van de concentraties in het milieu. De toxische effecten van transvetzuren, zoals blijkt uit toxiciteitsstudies bij zoogdieren, reproductietoxiciteit en hepatotoxiciteit omvatten. Gegevens over de ecotoxiciteit zijn nog steeds schaars, vooral wat betreft de effecten op terrestrische planten, waar transvetzuren de neiging hebben gemakkelijker te bioaccumuleren.

Deze bevindingen suggereren dat TFA kan worden beschouwd als een planetaire grensbedreiging voor nieuwe chemische entiteiten, gezien de toenemende blootstelling ervan op mondiale schaal en het potentieel voor onomkeerbare gevolgen voor vitale processen in het aardse systeem. Het door wetenschappers aanbevolen antwoord is het aannemen van bindende maatregelen om de uitstoot van TFA en de talrijke voorlopers ervan te verminderen, en zo deze groeiende mondiale bedreiging voor het milieu en de gezondheid te verzachten.