Tussen 2005 en 2024 daalden de niveaus van de twee meest schadelijke atmosferische verontreinigende stoffen – de fijne deeltjes en stikstofdioxide – respectievelijk met 55% en 50%. Een resultaat dat je aan het denken zet en laat zien hoe precies adequate openbare voorschriften en beleid geïmplementeerd op verschillende trappen, beginnend methet verlaten van auto’s voor meer dan een decenniumdraag hun vruchten.

En nee, laten we het niet over Italië hebben, maar over Parijs, of liever van de Ale-de-Franse, waar de significante daling van vervuilende agenten Het is het resultaat van een winnende mix van Europees, nationaal en lokaal beleid. Om te zeggen dat het het nieuwe Airparif -rapport is, dat echter ook heeft ontdekt dat ozon de enige grote verontreinigende stof is die de afgelopen 20 jaar niet is afgenomen.

In tegenstelling tot fijne deeltjes of stikstofdioxide, deOzone wordt niet rechtstreeks in de lucht vrijgegevenmaar in plaats daarvan wordt het gevormd wanneer zonlicht een chemische reactie veroorzaakt bij andere verontreinigende stoffen, zoals die van auto’s of fabrieken. Dit type ozon, dat op het grondniveau wordt gevonden, kan schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid, vooral op warme en zonnige dagen.

Het rapport

Volgens het rapport, sinds 2005, zijn de concentraties van de twee belangrijkste verontreinigende stoffen gereguleerd voor hun gezondheidseffecten – De fijne deeltjes (PM2.5) en stikstofdioxide (NO₂) – zijn respectievelijk met 55% en 50% afgenomen. Bijgevolg is het aantal voortijdige sterfgevallen die verband houden met luchtvervuiling tussen 2010 en 2019 met een derde afgenomen.

Lage hoogte ozon is echter een uitzondering: de impact ervan op de gezondheid is stagnerend, met name als gevolg van de opwarming van de aarde en het transport van vervuiling op lange afstanden. Deze observatie wordt gedeeld op de schaal van het noordelijk halfrond.

De inwoners van Parijs, van de interne buitenwijken en die in de buurt van de circulatieroutes zijn het meest blootgesteld aan luchtvervuiling
In 2024 werden ongeveer 800 inwoners van de ile-de-Franse nog steeds blootgesteld aan het overwinnen van de regelgevende limietwaarden, voornamelijk in de directe omgeving van de hoofdwegen, vergeleken met de 5.000 mensen van 2023. De inwoners van Parijs, de interne buitenwijken en de gebieden die dicht bij het intens verkeer blijven bestaan.

Ondanks de waargenomen vooruitgang, lezen we echter in de relatie, is luchtvervuiling nog steeds verantwoordelijk voor een significante impact op de gezondheid. In $ 2019, in 2019, in 2019, leidde het tot een gemiddeld verlies van 10 maanden levensverwachting per volwassene en droeg het bij aan 10-20% van de gevallen van chronische luchtwegaandoeningen (astma, BPCO, tumoren) en 5-10% van cardiovasculaire of metabole ziekten (beroerte, hartaanval, type 2 diabetes).

Deze atmosferische vervuilingswarmtekaarten tonen de niveaus van 20 jaar geleden in rood Hij ging aan met bijna alle buurten en boven de limiet van de Europese Unie voor stikstofdioxide, geproduceerd door de verbranding van fossielen. Al in 2023 was het rode gebied teruggebracht tot een eenvoudig netwerk van dunne lijnen door en rond de stad, die vertegenwoordigden de drukste wegen en snelwegen.

Volgens het werk van Airparif en Ors-IDF, tenminste Een kwart van de voortijdige sterfgevallen als gevolg van luchtvervuiling zou kunnen worden vermeden als toekomstige Europese limietwaarden werden gerespecteerd.

MAP_PAREA_S

Airparif -schattingen tonen aan dat het huidige beleid zou kunnen voldoen aan toekomstige luchtkwaliteitsnormen op bijna al het territorium tegen 2030. Er zouden echter extra inspanningen nodig zijn in de gebieden die het meest worden blootgesteld aan verkeer.

Parijs heeft aangetoond dat het verminderen van luchtvervuiling mogelijk is en deed dit door zich te concentreren op het beleid dat Voorstander van duurzame mobiliteit: Een toename van het openbaar vervoer, de uitbreiding van de fietspaden en de beperking van het verkeer in de meest dichtbevolkte gebieden.

Voor Italië is er nog veel te doen om naar het niveau van Parijs te komen in termen van luchtkwaliteit. Italiaanse steden worden nog steeds gedomineerd door privéverkeer, een van de belangrijkste bronnen van luchtvervuiling. Het stimuleringsbeleid voor het gebruik van het openbaar vervoer moet worden verbeterd, samen met een uitbreiding van de netwerken van fietspaden, om de afhankelijkheid van de auto geleidelijk te verminderen. Bovendien is het essentieel om het gebruik van meer ecologische technologieën, zoals elektrische voertuigen, aan te moedigen en de laagste gebieden met lage emissie in steden te introduceren.

Kortom, in deze delen moet de investering in het onderzoek en de implementatie van innovatieve oplossingen voor het beheer van verkeer en transport worden verhoogd, waardoor de stedelijke infrastructuur duurzamer wordt. Het voorbeeld van Parijs moet als gids dienen, maar het is duidelijk dat een sterk politiek wil nodig is om deze veranderingen effectief en duurzaam uit te voeren.

Hier vindt u het volledige rapport.