Recent onderzoek heeft aangetoond dat nanoplastics, gegenereerd door de fragmentatie van gemeenschappelijk plastic afval, een buitengewoon vermogen hebben om zware metaalionen te absorberen, die het menselijk lichaam kunnen doordringen
We wisten al dat de nanoplastics, plastic deeltjes kleiner dan duizendste van een millimeter, een ernstige bedreiging vormen voor het milieu en de menselijke gezondheid. In feite kunnen ze de effectiviteit van antibiotica verminderen, zich ophopen in vitale organen zoals placenta, hersen- en cardiovasculair systeem en het darmmicrobioom veranderen.
Maar nu een nieuw onderzoek, uitgevoerd door het New Jersey Institute of Technology en gepubliceerd op ACS ES&T Water Journal, roept nog een, verontrustend, alarm op: de Nanoplastiek geproduceerd door echt plastic afval hebben een buitengewoon vermogen van absorbeer ionen van zware metalen vanwege hun onregelmatige vorm.
Wetenschappers hebben onregelmatige nanoplastics verkregen door gemeenschappelijke plastic objecten te slijpen – huisdieren in huisdieren, polystyreenboxen en polypropyleencontainers – zonder deze te onderwerpen aan verdere behandelingen. De resulterende deeltjes werden vervolgens blootgesteld aan oplossingen die zware metalen bevatten, bij realistische concentraties.
De resultaten? Verbazingwekkend. De polypropyleen heeft de grotere absorptiecapaciteit aangetoond: goed 396.1 Microgram lood per gram plastic. En vooral de 99% van de lood werd in slechts 5 minuten geabsorbeerd.
De reden voor deze effectiviteit, volgens onderzoekers, is net zo gebaseerd op de onregelmatige vorm van de deeltjes die van nature vormen door de dagelijkse fragmentatie van plastic, die de vorming van chemische banden met metaalionen vergemakkelijkt.
Het probleem is dat, eenmaal gekoppeld, deze metalen Ze kunnen naar het menselijk lichaam worden getransporteerd Door de voedselketen, het maken van de nanoplastiek van stille maar gevaarlijke voertuigen van giftige verontreinigingen.
Deze resultaten openen alarmerende scenario’s en maken een concrete interventie nog urgenter bij gemeenschappelijk gebruik kunststoffen.
BRON: ACS Publications/Modern Sciences