Elke dag konden we tienduizenden microplastics inhaleren, simpelweg door de lucht in onze huizen en auto’s te ademen. Een continue, onzichtbare en veel gevaarlijkere tentoonstelling dan je dacht. Het alarm lanceren is een nieuwe studie van de Universiteit van Toulouse, gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Onedie microplastische concentraties tot 100 keer hoger detecteerden dan eerdere schattingen.
Dat microplastics vervuilde oceanen, bodems en zelfs de arctische sneeuw al enige tijd bekend waren. Maar nu maakt de ontdekking van deze studie de situatie nog meer ingewikkeld: in feite lijkt het erop dat deze deeltjes rechtstreeks in onze longen belanden, met een niveau van dagelijkse blootstelling tot nu toe onderschat. Volgens de studie kunnen we tot 68.000 deeltjes per dag inademen, waarvan vele zo klein zijn dat we de diepten van het ademhalingssysteem bereiken.
De lucht van het huis (en auto’s) zit vol met plastic
De onderzoekers analyseerden 16 luchtmonsters van appartementen en autowoning in echte leefomstandigheden, met behulp van een geavanceerde techniek van Raman -spectroscopie.
Aldus bevonden ze zich voor een gemiddelde van 528 deeltjes per kubus van lucht in huizen en 2.238 deeltjes per kubusmeter in auto’s. De meeste hiervan zijn kleine fragmenten, met een diameter tussen 1 en 10 micrometer, kleiner dan een korrel stof.
Zoals de onderzoeker Nadiia Yakovenko uitlegde:
Mensen brengen gemiddeld 90% van hun tijd door in gesloten omgevingen, waaronder huizen, werkplekken, winkels, transport, enz., En in de tussentijd worden ze blootgesteld aan vervuiling door microplastics door inademing, zonder het zelfs te realiseren. Om deze reden hebben we onze huizen en onze persoonlijke voertuigen bestudeerd, vaak verwaarloosde omgevingen, maar die een belangrijke rol spelen in onze dagelijkse blootstelling.
Auto’s: onverwachte uitbraken van microplastics
Een bijzonder verontrustende figuur betreft auto’s, echte plastic dozen op wielen. Het interieur van de auto is rijk aan plastic materialen – dashboard, bekleding, stoffering – die, onderworpen aan hitte, wrijving en zonlicht, deeltjes in de lucht vrijgeven. En gezien het feit dat een persoon gemiddeld meer dan 300 uur per jaar aan het roer uitgeeft, kan de tentoonstelling relevant worden.
Waarom zijn deze deeltjes zo gevaarlijk?
De echte nieuwheid van deze studie ligt precies in de dimensie van de geanalyseerde deeltjes. Eerder onderzoek was gericht op grotere deeltjes (tussen 20 en 200 micrometer), maar het is de meest fijne en onzichtbare fractie die het meest verraderlijk is. Microplastics lager dan 10 µm kunnen diep infiltreren in het ademhalingssysteem, waardoor irritatie, ontsteking, ontsteking en mogelijk giftige stoffen zoals ftalaten en bisfenol A. veroorzaken.
Hoewel de effecten op de gezondheid nog niet volledig bekend zijn, vrezen wetenschappers dat langdurige blootstelling kan bijdragen aan ademhalingsproblemen, hormonale disfuncties, hart- en vaatziekten, neurologische aandoeningen en een verhoogd risico op kanker.
Wat kunnen we doen
Er zijn momenteel geen officiële normen voor binnenluchtkwaliteit met betrekking tot microplastics, maar onderzoekers hopen dat deze resultaten de gezondheidsautoriteiten ertoe aanzetten om vervuiling door microplastics als een concreet risico te beschouwen.
In de tussentijd kunnen we enkele maatregelen nemen om de blootstelling te verminderen:
Het probleem is dat het stelen van de hoeveelheid microplastics waaraan we constant worden blootgesteld, uiterst moeilijk is, in feite zijn ze overal en nu een integraal onderdeel van de omgeving die ons omringt.
Het onderzoeksteam heeft zijn intentie aangekondigd om de analyse uit te breiden naar andere binnenomgevingen en om te verdiepen hoe dagelijkse gewoonten de blootstellingsniveaus kunnen beïnvloeden:
We willen de bronnen en het gedrag van microplastics in gesloten ruimtes beter begrijpen om hun gezondheidseffecten met een grotere precisie te evalueren – concludeert Yakovenko.
Wil je ons nieuws niet verliezen?
