Meer dan 150 walvisachtigen worden opgevoed aan de kusten van Tasmanië: “onmogelijk om hen te redden, ze zullen worden onderdrukt”

Woensdag 19 februari is de afgelegen westkust van Tasmanië het toneel geworden van een van de grootste milieu -tragedies van het jaar: Meer dan 150 pseudaccheeen beetje bekende soorten grote oceaandolfijnen, Ze renden rond Arthur River. De balans is dramatisch: Tientallen exemplaren stierven ter plaatse, terwijl voor de 90 overlevenden de pijnlijke beslissing van de onderdrukking werd genomen. Experts spreken over een van de meest complexe reddingsoperaties die ooit worden geconfronteerd Vanwege de impervia -geografie van de plaats en van Voorwaarden voor de zee.

Een onmogelijke reddingsoperatie

Lokale autoriteiten en mariene biologen die op het toneel kwamen Ze probeerden op alle mogelijke manieren om de dieren nog in het water te laten levenmaar de logistieke moeilijkheden en de vermoeidheid van de walvisachtigen hebben moeite gedaan ijdel. “We probeerden ze te verplaatsen, maar ze bleven terugkeren naar het strand,” zei hij Shelley Grahamvan Parken en natuurdienst van Tasmanië. De site is moeilijk toegankelijk: een vuil en ongevoelige weg maakt het transport van gespecialiseerde apparatuur ingewikkeld, terwijl de ongunstige weersomstandigheden elke poging hebben gedaan om onpraktisch te herstellen.

Na uren van strijd tegen de tijd, de moeilijkste beslissing: Blijf het breken van dieren die nog in leven zijn om een ​​lange pijn te voorkomen. “Na de evaluatie van dierenartsen is euthanasie de enige mogelijke optie geworden”, legt de bioloog uit Kris Carlyonhet onderstrepen van de sterke stress waaraan de walvisachtigen werden onderworpen, al verzwakt door blootstelling aan de zon en aan de lancerende winden van de kust. De gebruikte methode, hoewel tragisch, is gedefinieerd als de snelste en minder pijnlijke voor dieren.

Een mysterie nog steeds onopgelost

Cetacean Mass Cherry is een fenomeen dat nog steeds een raadsel voor wetenschappers blijft. De hypothesen zijn verdeelstuk: het kan een Navigatiefout vanwege geomagnetische problemenof van een sociaal gedrag, met een enkel gedesoriënteerd exemplaar dat het hele pakket naar de kust sleept. Tasmanië is een hot punt voor dit soort evenementen: in 2020, Meer dan 470 pilootwalvissen eindigden in de haven van Macquarieen meer dan 350 stierven ondanks de reddingspogingen.

Milieu -implicaties en de rol van de mens

Het bloedbad van walvisachtigen in Tasmanië Roept ook vragen op over de impact van de mens in het mariene milieu. Geluidsvervuiling als gevolg van maritieme verkeer en olie -verkenningen kan een beslissende factor zijn bij de desoriëntatie van walvisachtigen. Bovendien verandert de klimaatverandering oceaanstromingen en de beschikbaarheid van voedsel, waardoor deze dieren gedwongen worden om naar meer gevaarlijke gebieden te gaan.