Een commercieel walvisschip is onlangs teruggekeerd naar een noordoostelijke haven met Japan met tenminste 25 gemeenschappelijke walvissen gevangen in de zee van Okhotsk, voor de noordkust van het eiland Hokkaido.
Alle exemplaren die vervolgens werden getransporteerd naar de haven van Sendai, in de prefectuur van Miyagi. Een echte commerciële jacht op de gewone walvisjacht, daarom zou het de eerste keer zijn dat Japan het naar hun exclusieve economische zone ten noorden van Hokkaido leidt Sinds in 2019 verliet hij officieel de International Commission for Balena Hunt (IWC).
De afgelopen dagen, ongeveer 320 ton walvisvlees Ze werden gedownload naar de poort. Hiervan, 1,6 ton wordt verdeeld als rauw vlees In zes verschillende nationale markten, waaronder Tokyo en Osaka.
Het is de moeite waard om te onthouden dat Japan de commerciële jacht op walvissen in 1988 had opgeschort, als lid van de IWC, maar bleef grappen maken voor vermeende “wetenschappelijke doeleinden”, waardoor harde kritiek werd gewekt door de internationale gemeenschap.
Bekijk dit bericht op Instagram
De terugkeer van dit schip markeert een belangrijke passage in het walvisbeleid van het land: niet alleen is de Eerste commerciële jacht op de walvis van de gemeente Na zijn pensionering van de IWC, maar komt ook aan na deUpdate van het Japanse visserijplan van 2024die officieel de soort tussen de jachtbare omvatten.
Voor dit jaar heeft het Japanse visbureau een 60 gemeenschappelijk walvisnummer Dat kan worden gedood, een zorgwekkend teken van de hernieuwde inzet van Japan in een praktijk die tientallen jaren doorging onder het controversiële label van “wetenschappelijk onderzoek”.
Een brute praktijk die onuitsprekelijk lijden toebrengt
De walvissen spelen een essentiële rol in de balans van de oceanen, die de voorkeur geven aan het recyclen van mariene voedingsstoffen en bijdragen aan de absorptie van koolstof, een sleutelfactor in de strijd tegen de opwarming van de aarde. De hervatting van jagen bedreigt de biologische diversiteit van de zeeën ernstig en risico’s, waardoor ecologische systemen al in moeilijkheden in gevaar komen. De verdwijning van deze grote walvisachtigen kan dramatische effecten hebben, niet alleen op oceaanecosystemen, maar ook op de hele mensheid.
Hieraan wordt het ethische aspect toegevoegd: de commerciële jacht op walvissen is een van de meest wrede praktijken die nog op zijn plaats. De gebruikte harponen garanderen geen snelle dood en dieren kwellen vaak lange minuten pijn. Hoewel Japan de jacht blijft rechtvaardigen en de culturele en voedselwaarde ondersteunt, neemt de consumptie van walvisvlees continu af en stopt vandaag tussen 1.000 en 2.000 ton per jaar – een verwaarloosbare hoeveelheid vergeleken met de niveaus die in de jaren zestig zijn bereikt.
Milieuorganisaties zoals het International Fund for Animal Welfare (IFAW) versterken hun campagnes om deze praktijk te beëindigen. De walvisjacht staat niet alleen in contrast met de internationale verplichtingen van Japan met betrekking tot behoud, maar vormt ook een concrete bedreiging voor de toekomstige overleving van soorten zoals de gemeenschappelijke walvis.
