IJs en yoghurt in Tigers en Apen: dus de bioparch van Rome bestrijdt de hitte (maar de dieren willen alleen maar genieten van vrijheid)

In het hart van de zomer, terwijl de thermometer recordpieken raakt, ook de dierentuin dieren Ze hebben te maken met verzengende temperaturen. Om het ongemak te verlichten, hebben sommige Italiaanse structuren zoals de Bioparco in Rome geïntroduceerd Fruit, yoghurt of vis ijsboten worden gedistribueerd onder gasten met vier benen.

Een oplossing die echter meer dan geruststellend, vragen oproept. Is dit echt de beste manier om met hun put om te gaan? Of we worden geconfronteerd met een poging om “Masker” realiteit met een geruststellend beeldgemaakt van ijs en zwembaden?

Pools en ijsjes: palliatieve in kooi

Beren, tijgers, maki’s en vele andere exotische dieren zijn geïmmortaliseerd terwijl ze verfrissend zijn met gigantische gletsjer of dompelen zich onder in kleine tanks. Voor bezoekers zijn dit nieuwsgierige scènes, die vaak een glimlach scheuren. Maar achter deze schijnbare sereniteit is er een veel meer ruwe realiteit: die van de permanente gevangenschap.

In de natuur hebben dieren geen gletsjers nodig om warmte te overleven. Hebben beschikbaar Het hele ecosysteem Om water, schaduw, schuilplaatsen te vinden. In de dierentuin zijn ze echter beperkt tot kunstmatige ruimtes Waar elk gebaar – zelfs het meest banale – moet worden gemedieerd door menselijke tussenkomst.

Vrijheid geweigerd: als het goed is -is alleen duidelijk

Deze dieren hebben nooit de Wild Life. Ze zijn geboren en getogen in gecontroleerde omgevingen, en de terugkeer naar de natuur voor velen van hen is gewoon onmogelijk. Daarom is de verfrissing aangeboden door een bevroren yoghurt of een bamboe riet gevuld met fruit niets meer dan een sopmisschien nuttig om de geest van het dier bezig te houden, maar verre van een structurele reactie.

Het punt is niet of de ijsboten nuttig zijn of niet. Het punt is dat ze niet moeten dienen. Omdat een olifant, een leeuw of een licaone zich nooit in zo’n toestand mogen bevinden dat ze op een kunstmatige manier moeten worden “vernieuwd”. Hun aanwezigheid in de zoölogische tuinen – ook goed beheerd – is het resultaat van een menselijke logica die het behoud vaak verwart met blootstelling. En terwijl we onszelf troosten en denken dat een beer onderdompelt in een zwembad “beter” is, blijft het feit dat die plas, en die kooi, nog steeds altijd zijn Een gevangenis in de brandende zon.