Purnima, je bent barmannen verschuldigd was een meisje dat opgroeide in de natuur, en er begon van alles om haar heen te houden. Tijdens haar kindertijd werd ze opgevoed door haar grootmoeder, terwijl de ouders, met haar vader in het leger, vaak op reis waren. De grootmoeder, wijs en geduldig, wist dat de beste manier om een ​​rusteloos meisje te beheren haar betrokken was bij de natuurlijke wereld. Zij was het die hen alles leerde op vogels, dieren en planten. En het was precies met de grootmoeder dat Purna de Hargila voor het eerst zag, een ontmoeting die haar hart van vreugde vulde en die haar toekomstige bestemming zou hebben gemarkeerd.

Het verhaal van Purnima, je bent barmannen verschuldigd

Purna keerde na het bestuderen en voltooien van haar studies in zoölogie in 2007 terug naar de plaatsen van haar jeugd voor het doctoraat. Wat hij vindt is somber: de ooievaars van wie hij zoveel had gehouden, verdwijnen. De lokale inwoners, die deze vogels als een slecht voorteken zagen, vernietigden systematisch hun habitat en braken de bomen af ​​waar ze zich nestelden en deze majestueuze steltlopers vogels achtervolgden.

De Aziatische Marabù, lokaal bekend als “Hargila” (letterlijk “bot opgegeten”), werd veracht voor zijn voedselgewoonten: net als de gieren voedt hij zich met karkassen, een kenmerk dat hem het object van bijgeloof en angsten had gemaakt. Met minder dan 1200 exemplaren die in de wereld waren geregistreerd, stond de soort op het punt van uitsterven.

Het keerpunt komt wanneer Purnima getuige is van een traumatische gebeurtenis: een bewoner breekt een boom in zijn binnenplaats, vernietigt een nest en doodt de kuikens. Dat beeld wordt de katalysator van een missie die niet alleen het lot van vogels zou hebben veranderd, maar ook dat van duizenden vrouwen.

De toewijding om de marabù te redden

In plaats van jezelf te beperken tot academisch onderzoek, besluit Purna te handelen. Zijn benadering is revolutionair: in plaats van zich alleen te concentreren op het behoud van de soort, werkt hij om de culturele perceptie van Hargila te veranderen. Gaat naar een dorp in het dorp, vooral praten met de vrouwen van de gemeenschap. Hij transformeert het beeld van de slangenvogel van ongeluk in een symbool van lokale trots en integreert zijn figuur in de traditionele textielkunst van Assam.

10.000 vrouwen om ooievaars te redden

Zo werd het Hargila -leger geboren, een kracht van 10.000 vrouwen die niet alleen vogels beschermt, maar ook zijn eigen economische onafhankelijkheid vindt. In 2021, met de inhuldiging van het Hargila Learning and Conservation Center, breidt het project verder uit. Dankzij 30 door de leningen gefinancierde leningen creëren vrouwen ambachtelijke producten met het beeld van de ooievaar, waardoor een symbool van ongeluk wordt omgezet in een bron van inkomsten en trots.

De resultaten zijn buitengewoon. In de dorpen Dadara, Pachariya en Singimari ging het aantal nesten van slechts 28 naar meer dan 250, waardoor de grootste reproductieve kolonie van Aziatische Marabù ter wereld werd gecreëerd. De totale bevolking nam toe van 450 tot 1.800 exemplaren, met als ambitieuze doelstelling om 5.000 te bereiken tegen 2030.

De inzet van Purnima is niet onopgemerkt gebleven. Hij ontving de prestigieuze Whitley Gold Award, die een financiering van 100.000 pond omvat, en meer recent de erkenning “kampioen van de aarde” van de Verenigde Naties. Maar zijn grootste succes blijft de culturele transformatie die hij leidde: vandaag, wanneer een meid wordt geboren, organiseert de gemeenschap een babydouche, zang liedjes en reciteert gedichten ter ere van hem.

Dit is niet alleen een geschiedenis van milieubescherming, maar van vrouwelijke empowerment en sociale transformatie. Het leger van Hargila laat zien hoe milieubescherming hand in hand kan gaan met sociale vooruitgang, waardoor een betere toekomst ontstaat voor alle soorten, menselijk en niet -mens.