Manos Hatzigiannis
19/05/2024 06:01
«Gegolfde stoelen en even karmozijnrood».(Ga gebogen zitten en oordeel recht), LEr bestaat een spreekwoord over hen ponsie Tegen iemand die willens en wetens oneerlijk oordeelt.
Vandaag, Wij eren de slachtoffers van de genocide van 19 mei in Pontian We hebben onlangs het standpunt gepresenteerd dat de bloedbaden in Bondian geen genocide waren, maar eerder… zuivering.
“Nu andere volkeren vandaag de dag worden onderworpen aan nieuwe genocides door staten, moet de eerste stap worden gezet om de schuld van de genocide van de Grieken te erkennen.“, hij zegt Op Newsbomb.gr, Theofanis Malkitis, hoogleraar aan de Pantheon Universiteit.
Het concept van genocide
Oh Theophanis Malkitis, lid van de International Association of Genocide Scholars Legt uit aan Newsbomb.gr: “Het concept van ‘genocide’, van de Griekse woorden xenos en kteno (doden), werd voor het eerst bedacht in 1944 door Holocaust-overlevende Raphael Lemkin om de argumenten te ondersteunen. Hij noemde ook de massale uitroeiing van Grieken en Armeniërs. “Genocide was het sleutelwoord in de aanklacht voor de processen in Neurenberg, waar de nazi’s werden veroordeeld.”
Dhr. Zoals Malkitis opmerkt, na de uitspraak van het Tribunaal van Neurenberg in 1946, hebben de VN Met de kwestie van “Preventie en bestrijding van de misdaad van genocide”. De Economische en Sociale Raad, de Commissie voor de Rechten van de Mens en het Comité van Deskundigen, waarvan Lemkin lid was, hebben de taak een onderzoek uit te voeren ter voorbereiding van een ontwerpverdrag over genocide.
Het ontwerpverdrag werd in 1948 door VN-leden aangenomen als het Verdrag inzake de preventie en bestrijding van genocide.. Volgens de overeenkomst (artikel 2): “Genocide betekent Elk van de volgende daden gepleegd met de bedoeling een nationale, raciale, etnische of religieuze groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen:
a) Het doden van groepsleden,
b) Het veroorzaken van ernstige lichamelijke of geestelijke schade aan leden van de groep
c) met het oog op het opleggen van levensomstandigheden aan de groep die erop gericht is haar natuurlijke uitsterving geheel of gedeeltelijk te bewerkstelligen;
d) Het opleggen van maatregelen gericht op het voorkomen van geboorten binnen de groep
(e) Gedwongen overdracht van kinderen van de groep naar een andere groep”.
‘Volkerenmoord verwijst volgens het Verdrag naar een misdaad die gericht is op systematische, vaak gewelddadige middelen, Een intentie om een hele stam of een deel daarvan op een bepaalde plaats te vernietigen En dat is een misdaadHeeft niets met oorlogsconflicten te maken. Het is de vernietiging van een natie of etnische groep, een gezamenlijk project Het heeft de neiging de fundamenten van het leven van nationale groepen te vernietigen, met als doel deze te vernietigen. De Griekse natie heeft nu meer dan een miljoen slachtoffers van de genocide die is aangericht door de Jonge Turken en de Kemalieten.. Omdat de misdaad onbestraft bleef, werd deze helaas een paar jaar later herhaald door Hitler en de nazi’s, de volgelingen van de bovengenoemde. Vanuit Trebizonde en Izmir kwamen we naar Kalavrita en Distomo», Dhr. Malkitis dringt aan.
De aanpak van Turkije
Uiteraard is de Turkse benadering van genocidekwesties niet alleen provocerend, maar ook agressief en vaak eisend… verandering.
«Zoals ik in mijn boek over genocide schrijf, dat in vele talen is vertaald, werd het hellenisme geconfronteerd met een georganiseerd uitroeiingsprogramma dat bijna twintig jaar lang in genocide eindigde. De agressorstaat, dat wil zeggen Turkije, ontkent hardnekkig de vernietiging, terwijl de slachtofferstaat, dat wil zeggen Griekenland, deze negeert door deze te ondermijnen. Meer specifiek is Turkije een voorbeeld van een staat die ontkent genocide te hebben gepleegd. Hij eert de pioniers van de misdaad tegen de Grieken, de Jonge Turken en Mustafa Kemal.Keurt genocide af en laat Grieken in de steek voor erkenningsstrijd. Bovendien probeert het de werkelijkheid te verdraaien en mensen te bedreigen of te vermoorden die handelen om de genocide en de Turkse verantwoordelijkheid bloot te leggen. Het voorbeeld van Duitsland dat de holocaust erkent, zou het land misschien een nieuwe politieke voet aan de grond kunnen geven, maar helaas zal dit niet gebeuren.“, betoogt Theofanis Malkitis op Newsbomb.gr.
Staat van de Griekse regering
Het Griekse parlement werd pas in 1994 erkend 19 mei werd ingesteld als herdenkingsdag voor de genocide op de Pontische Grieken. Destijds bevatte de inleidende verklaring die aan het Parlement werd gepresenteerd een nota die vandaag, dertig jaar later, zeer relevant was. “Vandaag vindt er een genocide plaats ten koste van 22 miljoen Koerden, die hetzelfde drama beleven als de Grieken en Armeniërs”, schreef een rapport aan het parlement in 1994. Tegenwoordig, in 2024, brandt Turkije door een Koerdische vulkaan en de ontwikkelingen zullen naar verwachting snel gaan. Maar dat is een ander verhaal…
Ondanks dat het door het Griekse parlement is goedgekeurd, is de term ‘genocide’ in verschillende debatten door politici en historici in twijfel getrokken. Dhr. Phyllis is een voorbeeld. Maar zelfs de mogelijkheid van een parlement om de geschiedenis van het verleden te interpreteren werd fel bestreden door mevrouw.
Over het standpunt van de Griekse regering zegt Theophanis Malkitis:
“De Griekse regering, kijkend naar het voorbeeld van Armenië, is volkomen in strijd met wat we verwachten van een institutioneel gebouw dat massamisdaden respecteert en strijdt voor de erkenning ervan. Hoe kan een georganiseerde poging om genocideherdenking te vervangen en effectief af te schaffen, ontbreken en onverschilligheid om de genocide binnen en buiten Griekenland onder de aandacht te brengen, gerechtvaardigd zijn? Ontkenning, propaganda en geconfronteerd met stagnatie benadrukken Grieken en Philhellenen over de hele wereld de vraag naar herinnering, gerechtigheid, historische waarheid en erkenning van de genocide, die aldus door het Griekse parlement is goedgekeurd. 1994, op voorstel van wijlen Michalis Saralamdis. Tot op de dag van vandaag wordt 19 mei herdacht terwijl de genocide wordt erkend door het Huis van Afgevaardigden van de Republiek Cyprus, de parlementen van Zweden, Armenië, Nederland en Oostenrijk, en de federale parlementen van New South Wales. uit de staten en gemeenten van Zuid-Australië, de Verenigde Staten, Canada en Italië”.
Dhr. Zoals Malkitis opmerkt, betreft de zaak de Economische en Sociale Raad van de VN, evenals de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, de Commissie Europese Zaken van het Europees Parlement. Armeense genocide door de Amerikaanse Senaat en het Huis van Afgevaardigden.
Genocide en zijn verplichtingen
Zoals Theophanis Malkitis rapporteert, erkende de International Association of Genocide Scholars in december 2007 de genocide op de Grieken, Armeniërs en Assyriërs in een resolutie.
‘Genocide is een probleem en de internationale uitbreiding ervan impliceert de verplichting van alle instellingen van de internationale gemeenschap om de gepleegde genocide te erkennen en de morele schade die aan de slachtoffers is toegebracht, te herstellen. Het misdrijf genocide legt niet alleen verplichtingen op aan Turkije, de dader van de genocide, maar ook aan de internationale gemeenschap als geheel. Het kan zijn dat een situatie die is ontstaan door een internationaal misdrijf niet juridisch wordt erkend, dat de dader van een internationaal misdrijf niet wordt bijgestaan bij het in stand houden van een illegale situatie en dat andere staten worden bijgestaan bij de uitvoering van de gespecificeerde verplichtingen. Dat wil zeggen dat het de internationale gemeenschap de verplichting oplegt om een illegale situatie als gevolg van een genocide in stand te houden. corrigerende, remediërende en compenserende maatregelen”; beweert.
Misdaden moeten erkend worden
“Nu andere volkeren vandaag de dag worden onderworpen aan nieuwe genocides door staten, moet de eerste stap het erkennen van de schuld van de genocide op de Grieken zijn. Velen hebben zonder succes geprobeerd het hellenisme en zijn cultuur uit te roeien door middel van geweld en politiek. Het Griekse volk heeft dat niet gedaan. het recht om erkenning te blijven eisen van de misdaden en onrechtvaardigheden die tegen hen zijn begaan.De gebeurtenissen bleven lange tijd verborgen toen bijna 50% van de Grieken verdween, een sterk verlangen naar dergelijke erkenning. Een essentieel middel om de misdaad van genocide te bestrijden is de erkenning die het recht van een volk bevestigt op respect voor zijn bestaan in overeenstemming met de wet en historische feiten.” Concludeert Theofanis Malkitis, in gesprek met Newsbomb.gr.
Lees verder
MELBOURNE: Helleens centrum voor genocide in Pontië “geschilderd” rood
‘Bondianen hebben geen herdenking nodig, maar erkenning van genocide’
Welke Turken? Gesproken in Pontus 100 jaar na de genocide
