Een onderzoek naar meer dan 4000 uur observatie in het Taï Park laat zien dat chimpansees alleen georganiseerde moeder-kindbanden ontwikkelen, waardoor het idee wordt uitgeoefend dat alle menselijke gehechtheidsstijlen evolutionaire wortels hebben.
Een recent onderzoek uitgevoerd in het Taï National Park, in de Ivoorkust, onthulde dat de Wilde chimpansees vertonen geen tekenen van ongeorganiseerde gehechtheideen vorm van onstabiele emotionele binding die vaak wordt waargenomen bij mensen en chimpansees die in gevangenschap zijn opgevoed. Deze ontdekking suggereert dat ongeorganiseerde gehechtheid mogelijk geen evolutionaire adaptieve strategie is in natuurlijke omgevingen met een hoog risico.
De studie
De onderzoekers observeerden 50 jonge chimpansees gedurende meer dan 3.700 uur en controleerden hun reacties op stressvolle gebeurtenissen zoals plotselinge agressies of sterke geluiden. Met behulp van machine learning -technieken identificeerden ze Twee hoofdbevestigingsstijlen: veilige en onzekere uitnodiging. Er is geen gedrag gedetecteerd die te wijten is aan de ongeorganiseerde gehechtheid.
Volgens Eléonore Rolland van het Institute of Cognitive Sciences Marc Jeannerood:
We vonden geen bewijs van ongeorganiseerde gehechtheid in wilde chimpansees, in tegenstelling tot wat is waargenomen bij mensen en weeskimpanen die in gevangenschap kwamen. (…) We hebben echter duidelijke individuele verschillen waargenomen die zijn afgestemd op de erkende menselijke hechtingsmodellen, met name met de veilige en onzekere vitatieve typen. Dit suggereert dat het gehechtheidssysteem diep geworteld is in ons evolutionaire verleden en op dezelfde manier kan werken bij soorten in bepaalde contexten.
Dit geeft aan dat de ongeorganiseerde gehechtheid voornamelijk zou kunnen ontstaan in kunstmatige omgevingen of in omstandigheden van niet -natuurlijke stress.
Bekledingstijlen
Psychologen onderscheiden vier hoofd gehechtheidsstijlen, geclassificeerd op basis van hoe baby’s reageren op de stress en emotionele beschikbaarheid van de verzorger: gehechtheid Veilig Het wordt beschouwd als de gezondste en meest adaptieve.
Deze studie is slecht, een wijdverbreid geloof, volgens welke alle menselijke gehechtheidsstijlen dezelfde evolutionaire basis zouden hebben. In werkelijkheid is het niet zo: de ongeorganiseerde gehechtheid, met zijn tegenstrijdige en angstige gedrag (benadering en tegelijkertijd ontsnappen), lijkt geen parallel te hebben in de dierenwereld.
Een chimpansee -puppy die, voor een gevaar, aarzelt of hij naar de moeder moet rennen of van haar weg zou gaan, het risico zou lopen zichzelf te blokkeren op het beslissende moment. Dit gedrag is geen adaptieve strategie, maar eerder een “technisch probleem” dat in de natuur snel wordt geëlimineerd door natuurlijke selectie. Bij mensen echter, als de ongeorganiseerde gehechtheid zich ontwikkelt in een beschermde omgeving, zonder roofdieren of onmiddellijke gevaren, kan dit probleem blijven bestaan en chronisch worden
Implicaties voor het begrijpen van menselijke gehechtheid
Bij mensen, zoals vermeld, treedt de ongeorganiseerde of gedesoriënteerde gehechtheid op wanneer het kind de ouder of de cijfer van gehechtheid waarneemt, zowel als een bron van bescherming en gevaar en zich meestal ontwikkelt als reactie op ervaringen van verwaarlozing van misbruik of onstabiele gezinsomgevingen. In de praktijk kan het kind geen coherente gehechtheidsstrategie ontwikkelen die tegenstrijdig gedrag tegen de ouder schommelt. Het feit dat dit type gehechtheid niet aanwezig is in wilde chimpansees, suggereert dat het een evolutionaire “fout” kan zijn die zich manifesteert in omgevingen waar bedreigingen om te overleven worden verminderd.
Deze studie benadrukt deHet belang van de omgeving bij het modelleren van emotionele bindingen En het suggereert dat het bevestigingssysteem diepe wortels in evolutie heeft, maar de uitdrukking ervan kan aanzienlijk variëren volgens de leefomstandigheden.
U bent misschien geïnteresseerd in:
