Langs de turquoise wateren van Noord-Australië besloot een groep dolfijnen alle natuurlijke conventies te trotseren met een even merkwaardig als fascinerend gebaar: het dragen van zeesponzen op hun hoofd. Dit is geen eenvoudig spel, maar een echt verkeringsritueel dat wordt waargenomen door onderzoekers in de Dampier-archipel, waar de mannetjes van Sousa sahulensis – de zogenaamde Australische suses – lijken met deze ongewone accessoires te pronken om de aandacht van vrouwen te trekken.

Wetenschappers van het Department of Biodiversity, Conservation and Attractions (DBCA) documenteerden verschillende mannetjes die zwommen met sponzen in verschillende vormen, kleuren en maten, zorgvuldig op hun hoofd geplaatst. Sommigen dragen ze als pruik, anderen als ceremoniële hoeden, maar de betekenis lijkt altijd hetzelfde: pronken. In sommige gevallen gaan de dolfijnen zelfs zo ver dat ze de spons aan het uitverkoren vrouwtje aanbieden, een gebaar vergelijkbaar met een symbolisch geschenk, dat een band of een poging tot verleiding bezegelt.

Deze specifieke soort werd pas officieel erkend in 2014 en leeft in tropische kustgebieden tussen Australië en Zuid-Nieuw-Guinea. Met naar schatting minder dan 10.000 individuen wordt de Australische susa geclassificeerd als ‘kwetsbaar’ op de rode lijst van de IUCN, wat elke ontdekking over zijn gedrag nog waardevoller maakt.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door het Ministerie van Biodiversiteit, Behoud en Attracties (@waparkswildlife)

Een gedrag dat al bij orka’s wordt waargenomen

Het feit dat mannetjesdolfijnen sponzen niet uit noodzaak dragen, maar om sociale en symbolische redenen, vertegenwoordigt een enorme stap voorwaarts in het begrijpen van de dierencultuur. Experts spreken feitelijk van aangeleerd, gedeeld en doorgegeven gedrag, dat voortkomt uit observatie en imitatie. Met andere woorden: deze dolfijnen volgen geen genetische impuls, maar kiezen er bewust voor om zich uit te drukken door middel van een gebaar dat verbondenheid en identiteit communiceert.

Dit brengt hen dichter bij andere walvisachtigen die bekend staan ​​om hun sociale creativiteit, zoals orka’s, die dode zalm als hoed dragen als gebaar van puur vertoon. Ethologen interpreteren deze verschijnselen als manieren om status of verbondenheid over te brengen, echte culturele tekenen die generaties overstijgen.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door greenMe (@greenme_it)

Dit is niet de eerste keer dat dolfijnen een ingenieus gebruik van sponzen hebben gevonden. In Shark Bay, verder naar het zuiden, gebruiken tuimelaars uit de Indo-Pacific (Tursiops aduncus) deze organismen niet om te verleiden, maar om te jagen. Ze plakken sponzen op hun rostrum – hun langwerpige snuit – om zichzelf te beschermen tegen snij- en schrammen terwijl ze door rotsen en koralen graven op zoek naar prooien. Deze techniek, “sponsen” genoemd, is gedocumenteerd sinds de jaren tachtig en is een duidelijk voorbeeld van het gebruik van gereedschap bij zeezoogdieren, vooral doorgegeven onder vrouwtjes.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: