Een Mapuche-gemeenschap van Patagoniëde Aigo-gemeenschap, heeft een belangrijk initiatief ondernomen ecologisch herstel in samenwerking met wetenschappers en een staatsbedrijf. Het doel is het herstel van een uitgestrekt bosgebied dat, als gevolg van een door de mens veroorzaakte brand in 2013, is verwoest meer dan 1.200 hectare land vernietigd in het Lanín Nationaal Park, gelegen in de provincie Neuquén.
Dit bos, ooit rijk aan inheemse soorten als araucaria, lenga en nire, was van fundamenteel belang voor het voortbestaan van de gemeenschap. afhankelijk van natuurlijke hulpbronnen om vee te voeren, pijnboompitten te verzamelen en brandhout te verkrijgen.
Het herstel van het bos werd aangepakt via een aanpak die de voorouderlijke kennis van de Mapuche-gemeenschap combineert met moderne wetenschappelijke technieken. Door de jaren heen zijn ze uitgevoerd verschillende interventies om bodemerosie te stoppen en stimuleer de groei van nieuwe planten.
De eerste tekenen van herstel
Ze zijn gebouwd hekken om te voorkomen dat vee de plantages zou beschadigen en werden nieuwe bomen geplant, waaronder lenga’s, nires en araucaria’s, om het oorspronkelijke ecosysteem te herstellen. INTA (Nationaal Instituut voor Landbouwtechnologie) heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van een monitoringprotocol voor plantengroei en aan de evaluatie van de effectiviteit van herstelinterventies.
Naarmate de jaren verstreken, zag de gemeenschap de eerste tekenen van herstel: Hoewel sommige planten zich op natuurlijke wijze hebben hersteld, zijn andere geplant en beschermd om een duurzame toekomst te garanderen. De geïntegreerde aanpak tussen de gemeenschap, lokale autoriteiten en wetenschappers maakte het mogelijk een evenwicht te vinden tussen de behoefte aan ecologisch herstel en de dagelijkse levensbehoeften van de gemeenschap.
De herstelwerkzaamheden verliepen niet zonder problemen. Veebeheer en landgebruik waren onderwerpen van discussie, zoals de gemeenschap nodig had natuurlijke hulpbronnen blijven exploiteren voor zijn dagelijks leven. De dialoog tussen wetenschappers en leden van de gemeenschap leidde echter tot oplossingen die aan beide behoeften voldeden.
Dit restauratieproject toont het belang aan van samenwerking tussen traditionele en moderne kennis om ecologische uitdagingen aan te pakken en duurzaamheid te bevorderen, niet alleen voor lokale gemeenschappen maar ook voor milieubescherming.
