Deze inheemse advocaat vecht voor de bevolking van Melanesië in de grootste klimaatzaak ter wereld

Dat is hij Julian Agionmensenrechtenadvocaat inheemse volkeren en schrijver. Hij is de oprichter van Blauwe Oceaanweteen advocatenkantoor dat geld geeft aan de inheemse bevolking milieurechtvaardigheid. En nu volgde hij naar de staat Vanuatu, in Melanesië, de Oriëntatiepunt op het gebied van klimaatveranderinghet historische proces over de wettelijke verplichtingen van natiestaten met betrekking tot klimaatverandering en dat op vrijdag 13 december werd afgesloten bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Naties in Den Haag.

Dit is de grootste klimaatzaak ter wereld die de afgelopen twee weken in Den Haag heeft plaatsgevonden. Nu de hoorzittingen voorbij zijn, zal het Internationale Gerechtshof (ICJ) dat nu moeten doen evalueren welke verplichtingen de lidstaten van de Verenigde Naties hebben onder internationaal recht om de planeet te beschermen tegen de uitstoot van broeikasgassen voor toekomstige generaties.

Een ‘zaak’ die is ontstaan ​​dankzij jongeren van de eilanden in de Stille Oceaan, vooral uit de archipel Vanuatu, in Melanesië, en die begon minder dan twee weken na het mislukken van de onderhandelingen op de internationale klimaatconferentie van de Verenigde Naties, COP29, in Azerbeidzjan , resulterend in een klimaatfinancieringsovereenkomst die alom als ontoereikend is bekritiseerd; en dat tevens het einde markeert van het warmste jaar ooit gemeten, onderbroken door talloze extreme weersomstandigheden, waaronder dodelijke overstromingen en orkanen.

Het belangrijkste rechterlijke orgaan van de Verenigde Naties heeft daarom nu de twee weken durende hoorzittingen over de “De verplichtingen van staten met betrekking tot klimaatverandering”: met 98 staten en 12 internationale organisaties zeggen sommigen dat het resultaat de aanpak van de klimaatcrisis door het internationaal recht zou kunnen hervormen en nieuw leven inblazen.

Wie is er in dit alles om de verdediging van de inheemse rechten voort te zetten? Julian Agioneen inheemse advocaat die niet wil opgeven.

Wat is de mijlpaal van klimaatverandering, de rol van Vanuatu

Landmark Climate Change, geprezen als de “grootste klimaatzaak ter wereld”, is een proces dat ertoe zal leiden dat het Hof een advies zal uitbrengen, waarin de wettelijke verplichtingen van staten onder het internationaal recht en de gevolgen van het schenden ervan zullen worden verduidelijkt.

Het was het Pacifische eiland Vanuatu om in september 2021 haar voornemen aan te kondigen om te vragen om een advies bij het Internationaal Gerechtshof over klimaatverandering. Vervolgens legde hij uit dat dit initiatief was gepromoot door de jeugdgroep Studenten op Pacific Island strijden tegen klimaatveranderingwas noodzakelijk vanwege de kwetsbaarheid van het land en die van andere kleine eilandstaten in ontwikkeling voor de klimaatverandering en de noodzaak van meer actie om de mondiale klimaatcrisis aan te pakken.

Vanuatu zette vervolgens andere landen onder druk om dit initiatief te steunen en vormde de kerngroep van lidstaten van de Verenigde Naties om het initiatief voor te leggen aan de Algemene Vergadering.

Van 2 tot 13 december hoorden de 15 rechters van het Internationale Gerechtshof in Den Haag getuigenissen van 99 landen en tientallen organisaties. Ze proberen nu vast te stellen wat de wettelijke verplichtingen van staten zijn om de klimaatverandering aan te pakken en de veroorzaakte schade te herstellen.

Samenvattend had de rechtbank de taak advies uit te brengen over twee belangrijke kwesties:

Wat zal er hierna gebeuren?

Het advies van het Internationaal Gerechtshof zou eenvoudigweg bestaande klimaatverdragen, zoals het Akkoord van Parijs uit 2015, kunnen herbevestigen, of staten kunnen verplichten de klimaatverandering te bestrijden.

Het gedrag dat de petrostaten bijvoorbeeld vertonen – zegt Renatus Otto Franz Derler, expert op het gebied van klimaatrecht en hoofdredacteur van Cambridge International Law Journal – is in strijd met het algemene internationale recht, dus er zou sprake zijn van staatsaansprakelijkheid.

De strijd van Julian Aguon

Donkerblauwe jurk en een slinger gemaakt van witte kokosbladeren, bruine hibiscusbast en bruine kaurischelpen. Daar verdedigde hij in het Vredespaleis in Den Haag de rechten van inheemse volkeren:

Net zoals deze mensen het verdienen om op hun eigen voorwaarden in de wereld te leven, verdienen ze het ook om hier gehoord te worden.

Het recht op zelfbeschikking is een hoeksteen van de internationale rechtsorde – vervolgt Aguon. Toch hebben de klimaatverandering en het gedrag van staten het recht op zelfbeschikking voor veel volkeren in het gebied rond Melanesië al geschonden.

De context van de zaak wordt gekenmerkt door teleurstelling over de toezeggingen die tijdens de COP29 zijn gedaan, waar veel ontwikkelingslanden rijkere landen bekritiseerden vanwege te weinig veelbelovende financiële beloften. Zoals opgemerkt door Natie van Veranderingheeft de zaak Vanuatu tot doel de tekortkomingen van bestaande overeenkomsten te overwinnen, door te streven naar een wettelijke erkenning die de belangrijkste uitstoters van broeikasgassen moreel kan binden. Zullen Julian Aguon en zijn team hierin slagen?

Sommige deskundigen waarschuwen: de adviezen van het Internationaal Gerechtshof zullen niet bindend zijn en het proces kan jaren duren.

Het oordeel van de rechters zal weliswaar niet juridisch bindend zijn, maar Julian Aguon zegt dat het in ieder geval juridisch gewicht kan hebben en toekomstige klimaatonderhandelingen kan beïnvloeden.

We hebben er nog steeds vertrouwen in omdat we onze verhalen hebben verteld en we geloven dat de wet ook aan onze kant staat.

Vingers gekruist.