China goedgekeurd de invoer van levende poolkrabben uit Noorwegen. Dit besluit volgt op politieke bijeenkomsten in november tussen de Noorse minister van Visserij en Oceaanzaken, Marianne Sivertsen Næss, en de Chinese minister van Douane en Veterinaire Autoriteiten, Yu Jianhua, in Peking.
Toegang tot de Chinese markt zou mogelijk kunnen zijn de winstgevendheid van de Noorse visserijsector vergrotenwaardoor nieuwe activiteiten ontstaan, vooral in de kustgebieden van het land. Om deze ontwikkeling te ondersteunen heeft de Noorse regering extra middelen toegewezen aan de Noorse Autoriteit voor Voedselveiligheid, met een verhoging van 3 miljoen NOK in de nationale begroting voor 2024, waardoor het totaal op 8 miljoen NOK komt.
Deze fondsen zijn bedoeld om de markttoegang voor zeevruchten te vergemakkelijken door ervoor te zorgen dat de noodzakelijke procedures snel en efficiënt worden afgerond. In 2025 10% van het totale sneeuwkrabbenquotum is al bestemd voor de levering van levende exemplaren. Het Directoraat Visserij heeft onlangs een regeling voorgesteld voor de vangst van sneeuwkrabben, met bijzondere aandacht voor het percentage dat gereserveerd is voor de export van levende krabben.
Niemand denkt aan de stress en het lijden van deze dieren
Helaas is dit echter een beslissing waarbij wij denken alleen maar aan winst en niet voor het welzijn van deze dieren lijden zij ervaren tijdens deze praktijken en de impact op het milieu die zij hebben. De sneeuwkrab wordt niet alleen opgevist, waardoor zijn leven wordt beëindigd, maar wordt levend vervoerd terwijl hij lijdt aanzienlijke stress en lijdenvooral als de omstandigheden niet optimaal zijn.
Het ontbreken van strenge regelgeving op het gebied van dierenwelzijn tijdens transport zou dat kunnen betekenen verergeren dit lijden, waardoor het bedrijfsproces ethisch twijfelachtig wordt. Bovendien zou de intensivering van de visserij om aan de internationale vraag te voldoen kunnen leiden tot een buitensporige exploitatie van mariene hulpbronnen. Dit dreigt de duurzaamheid van mariene ecosystemen op de lange termijn in gevaar te brengen, de biodiversiteit te bedreigen en het ecologische evenwicht te destabiliseren.
De groeiende afhankelijkheid van de Chinese markt, bekend om vaak milieu- en dierenwelzijnsnormen minder rigoureuskan alleen maar zorgen uiten over mogelijke compromissen in de Noorse waarden en regelgeving. Hoe is het mogelijk dat de hele wereld stilstaat en naar dit bloedbad kijkt zonder stil te staan bij de wreedheid van deze praktijk?
