Van 25 tot 27 februariRome wordt het zenuwcentrum van milieudiplomatie met Het herstel van de COP16 op biodiversiteit. Na het niet overeenstemming Verlies Afgelopen november komen de afgevaardigden weer bijeen op het FAO -hoofdkantoor om twee belangrijke kwesties te bespreken: de financiering van milieubescherming en de definitie van duidelijke parameters om de wereldwijde vooruitgang te volgen.
Een top tussen hoop en angsten
Het doel van de COP16 is ambitieus: Verzamel 200 miljard dollar per jaar om de biodiversiteit te beschermen. De in Cali ondervonden moeilijkheden blijven echter actueel. Ondanks De Kunming-Montreal-overeenkomst van 2022 had de noodzaak vastgesteld om het verlies van biodiversiteit tegen 2030 te stoppen, de financieringsmethoden blijven vaag. Om de foto te compliceren, De terugtocht van de Verenigde Staten door enkele internationale samenwerkingsverplichtingen Onder de nieuwe Trump -administratie.
De tot nu toe gedaan economische beloften zijn zelfs niet op afstand voldoende: in Cali, Er waren slechts 163 miljoen dollar verzameld tegen de 30 miljard die nodig is voor 2030. De COP16 van Rome vertegenwoordigt daarom een laatste poging om de financiële leemte te vullen en concrete mechanismen te vinden voor Distribueren en beheren de fondsen die bedoeld zijn voor biodiversiteit.
Het financiële dilemma
Een van de belangrijkste kritische punten van de discussie betreft de verdeling van de kosten. Landen met lage inkomens, Vaak bewaarders van de rijkste gebieden van biodiversiteitze vragen om meer substantiële bijdragen aan ontwikkelde landen en multinationals die profiteren van natuurlijke hulpbronnen. Integendeel, Europa en andere rijke staten zijn van mening dat zelfs opkomende economieën hun steentje moeten hebben, wat bijdraagt aan voldoende financiering.
De besproken oplossingen omvatten het creëren van een nieuw biodiversiteitsfonds, of de versterking van bestaande structuren zoals de Global Biodiversity Framework Fund Beheerd door GEF. De ontwikkelingslanden, waaronder Brazilië en de Democratische Republiek Congo, vrezen echter dat gecentraliseerd bestuur hun beslissing kan beperken -het maken van macht over het gebruik van fondsen.
Monitoring en transparantie: het knooppunt van controles
Naast financiering is een ander cruciaal aspect de definitie van duidelijke parameters om de voortgang te meten in de bescherming van de biodiversiteit. Tot op heden, Meer dan de helft van de ondertekeningslanden heeft geen concrete plannen gepresenteerd voor de naleving van de “30 × 30” -betrokkenheiddat is om tegen 2030 ten minste 30% van de aarde en zeeën te beschermen.
Het gebrek aan duidelijkheid in nationale verplichtingen riskeert frustrerende inspanningen. Zonder bepaalde gegevens over wie wat doet, kan het hele systeem instorten vanwege gebrek aan verantwoordelijkheid. Sommige staten, zoals Noorwegen en Indonesië, Ze verzetten zich tegen te strenge beperkingenuit angst voor repercussies over hun strategische industrie.
De Europese toewijding voor een wereldwijde overeenkomst
De Europese Unie Hij wil een sleutelrol spelen in de onderhandelingen van Romemet als doel de obstakels te overwinnen die in Cali onopgelost bleven. In een persbericht gepubliceerd aan de vooravond van de Romeinse top, legde de EU -commissie uit dat het tot doel heeft constante financiering voor biodiversiteit te garanderen, zelfs na 2030, het mobiliseren van middelen uit openbare en particuliere bronnen. De Europese Commissie heeft de verdubbeling van internationale financiering voor biodiversiteit aangekondigd 7 miljard euro voor de periode 2021-2027met topinitiatieven zoals Natuurlijk Afrikaeen 1,4 miljard euro -programma.
Een ander centraal punt van de onderhandelingen betreft de oprichting van een solide monitoringkader voor Evalueer de implementatie van het wereldwijde kader voor biodiversiteit. De EU ondersteunt de noodzaak van duidelijke en transparante beoordelingsmechanismen om ervoor te zorgen dat de toezeggingen van de landen niet alleen op papier blijven.
Tussen echte Pilolitik en milieubehoeften: een fragiele balans
De top van Rome vindt plaats in een complexe geopolitieke context, waar economische en sociale crises de politieke wil ondermijnen om te investeren in biodiversiteit. De spanningen tussen ontwikkelde en ontwikkelingslanden blijven hoog, en zonder een duidelijke wil van samenwerking is het risico van een nieuw falen concreet. Oscar soriamet de Ngo het gemeenschappelijke initiatiefonderstreept de ernst van het moment: “Dit kan een historisch moment zijn, als we kiezen voor ambitie. De vraag is: Zullen we dapper genoeg zijn om te handelen, of missen we deze kans?“.
Met de aanpak van de COP30 in Belémin Brazilië zal het succes of falen van de COP16 beslissende gevolgen hebben voor de geloofwaardigheid van de internationale gemeenschap in de strijd voor biodiversiteit.
Ondertussen, op 24 februari, de milieuorganisatie Greenpeace Italië Hij wilde een boodschap van protest sturen, voor het FAO -hoofdkantoor, naar de afgevaardigden van de regeringen die tot 27 februari zullen ontmoeten op de top georganiseerd door de Verenigde Naties. Zes grote Domino -kaarten van drie tot vier meter hoog, die sommige levende soorten weergeven, waaronder mensen, en een bankbiljet van Amerikaanse dollars, zijn in het gazon voor het gebouw geregeld en vergezeld door sommige banners om naleving van de financiële verplichtingen te vragen over de natuurbescherming.
Onder de berichten in het Italiaans tentoongesteld door de activisten en activisten van Greenpeace: “Als de natuur valt, valt de wereld af” en “Houd de beloften aan, bewaar de natuur“.
