Italië blijft zichzelf versterken en verslindt elke seconde 2,3 vierkante meter grond en een spoor achterlatend van asfalt en beton. Dit wordt onderstreept door ISPRA, het Hoger Instituut voor Milieubescherming en Onderzoek, dat in haar laatste rapport over landgebruik vertelt ons dat in 2023 72,5 km² land is omgevormd tot verstedelijkte gebieden, een uitbreiding gelijk aan de totale oppervlakte van gebouwen in Turijn, Bologna en Florence. Deze gegevens, een lichte daling vergeleken met de gegevens die vorig jaar werden gepubliceerd, overschrijden het gemiddelde van de afgelopen tien jaar (68,7 km²) en vertegenwoordigen een bloeding die geen tekenen van stoppen vertoont. ons natuurlijk erfgoed is in gevaar.

Maar wat zijn de oorzaken van deze honger naar grond? DE’ongecontroleerde stadsuitbreidingde proliferatie van industriële pakhuizen en winkelcentra, de aanleg van nieuwe infrastructuren, vaak nutteloos en schadelijk. Hieraan voegen we er één toe slechte herontwikkelingscultuurwat ertoe leidt dat de voorkeur wordt gegeven aan de bouw van nieuwe structuren boven het herstel van de bestaande, met als gevolg een verspilling van hulpbronnen en grondgebied. Het volstaat te zeggen dat het herstel van natuurgebieden het was slechts 8 km²grotendeels dankzij het herstel van bouwterreinen, tegen een bodemverlies van 72,5 km².

De gevolgen van deze overbebouwing zijn voor iedereen zichtbaar: de biodiversiteit neemt af, natuurlijke habitats worden vernietigd, de… het hydrogeologische risico neemt toewaarbij overstromingen en aardverschuivingen steeds grotere schade aanrichten in een gebied dat niet langer in staat is regenval te absorberen. De gebieden met middelmatig hydraulisch gevaar zijn met ruim 1.100 hectare toegenomenterwijl het risico op aardverschuivingen 530 hectare bedraagt. Laten we de economische kosten niet vergeten: het verlies van ecosysteemdiensten, zoals het vermogen van de bodem om water te absorberen en vast te houden en de hydrologische cyclus te reguleren. het kost Italië ruim 400 miljoen euro per jaar. Als we kijken naar het bodemverlies dat plaatsvond tussen 2006 en 2023, dan naar de economische impact van het landverbruik Geschat wordt dat dit tussen de 7 en 9 miljard euro per jaar zal zijnmet een absoluut verlies aan natuurlijk kapitaal dat varieert van 19 tot 25 miljard euro. Daarbij komt nog een feit dat ons tot nadenken zou moeten aanzetten: minder dan een derde van de stedelijke bevolking binnen 300 meter lopen een openbaar groengebied van minimaal een halve hectare bereiken.

Lombardije, Veneto en Campania zijn de zwarte truien van de ranglijstmet het hoogste percentage land dat wordt geconsumeerd, respectievelijk +780 hectare, +891 hectare en +643 hectare. Tot op heden vindt 70% van het nieuwe landgebruik plaats in gemeenten die volgens de recente Europese regelgeving inzake natuurherstel (Wet Natuurherstel) als stedelijk zijn geclassificeerd.

Maar niet al het nieuws is slecht. Triëst, Bareggio (MI) en Massa Fermana (FM) ze klimmen op het podium van de ‘Bodembesparende’ gemeenten voor 2024, een onderscheiding die lokale besturen beloont die erin zijn geslaagd de bodemtransformaties in toom te houden.

Ook op regionaal niveau zijn er positieve signalen. Daar Valle d’Aosta en Ligurië het zijn de enige regio’s die het landverbruik onder de 50 hectare hebben weten te houden. Een bemoedigend resultaat dat aantoont hoe landbescherming verenigbaar kan zijn met economische ontwikkeling. Omgekeerd vond de grootste stijging van het landverbruik het afgelopen jaar plaats in Veneto (+891 hectare), Emilia-Romagna (+815), wat de eerste is wat betreft het netto landverbruik, Lombardije (+780), Campanië (+643), Piemonte (+553) en Sicilië (+521).

Om de trend te keren is het essentieel om te investeren in stedelijke herontwikkeling, het herstellen van verlaten gebieden en het renoveren van bestaande gebouwen, waarbij de bouw van nieuwe structuren wordt vermeden. Tegelijkertijd is het van cruciaal belang om duurzame landbouw te stimuleren respecteer de bodem en de biodiversiteit en vermijd het gebruik van pesticiden en kunstmest.

Zoals onderstreept in het ISPRA-rapport “is de bodem de bovenste laag van de aardkorst, bestaande uit minerale componenten, organisch materiaal, water, lucht en levende organismen, en vertegenwoordigt zij het grensvlak tussen land, lucht en water, waar een groot deel van de bodem aanwezig is. biosfeer. Het is een essentiële, beperkte, niet-hernieuwbare en onvervangbare hulpbron“.